මේ සූත්රය ඛුද්දක නිකායේ-සුත්තනිපාත පාළි-උරග වග්ගය- චතුරාර්ය සත්ය අවබෝධය කරගැනීම සඳහා එළඹුණු පැවිදි දිවියක ඇති වටිනාකම පෙන්වා දී ඇති සූත්රය බව සිහි තබාගන්න.
සන්ථවාතො භයං ජාතං,
නිකෙතා ජායතෙ රජො-
අනිකෙතමසන්ථවං,
එතං වෙ මුනිදස්සනං.
යො ජාතමුච්ඡිජ්ජ න රොපයෙය්ය,
ජායන්තමස්ස නානුප්පවෙච්ඡෙ-
තමාහු එකං මුනිනං චරන්තං,
අද්දක්ඛි සො සන්තිපදං මහෙසි.
සඞ්ඛාය වත්ථූනි පහාය බීජං,
සිනෙහමස්ස නානුප්පවෙච්ඡෙ-
ස වෙ මුනී ජාතිඛයන්තදස්සී,
තක්කං පහාය න උපෙති සඞ්ඛං.
අඤ්ඤාය සබ්බානි නිවෙසනානි,
අනිකාමයං අඤ්ඤතරම්පි තෙසං-
ස වෙ මුනී වීතගෙධො අගිද්ධො,
නායූහතී පාරගතො හි හොති.
සබ්බාභිභුං සබ්බවිදුං සුමෙධං,
සබ්බෙසු ධම්මෙසු අනූපලිත්තං-
සබ්බඤ්ජහං තණ්හක්ඛයෙ විමුත්තං,
තං වාපි ධීරා මුනිං වෙදයන්ති.
පඤ්ඤාබලං සීලවතූපපන්නං,
සමාහිතං ඣානරතං සතීමං-
සඞ්ගා පමුත්තං අඛිලං අනාසවං,
තං වාපි ධීරා මුනිං වෙදයන්ති.
එකං චරන්තං මුනිං අප්පමත්තං,
නින්දාපසංසාසු අවෙධමානං,
සීහංව සද්දෙසු අසන්තසන්තං,
වාතංව ජාලම්හි අසජ්ජමානං,
පදුමංව තොයෙන අලිම්පමානං, නෙතාරමඤ්ඤෙසමනඤ්ඤනෙය්යං,
තං වාපි ධීරා මුනිං වෙදයන්ති.
යො ඔගහණෙ ථම්භොරිවාභිජායති,
යස්මිං පරෙ වාචාපරියන්තං වදන්ති-
තං වීතරාගං සුසමාහිතින්ද්රියං,
තං වාපි ධීරා මුනිං වෙදයන්ති.
යො වෙ ඨිතත්තො තසරංව උජ්ජුං,
ජිගුච්ඡති කම්මෙහි පාපකෙහි-
වීමංසමානො විසමං සමඤ්ච,
තං වාපි ධීරා මුනිං වෙදයන්ති.
යො සඤ්ඤතත්තො න කරොති පාපං,
දහරො ච මජ්ඣො ච මුනි යතත්තො-
අරොසනෙය්යො සො න රොසෙති කඤ්චි,
තං වාපි ධීරා මුනිං වෙදයන්ති.
යදග්ගතො මජ්ඣතො සෙසතො වා,
පිණ්ඩං ලභෙථ පරදත්තූපජීවී-
නාලං ථුතුං නොපි නිපච්චවාදී,
තං වාපි ධීරා මුනිං වෙදයන්ති.
මුනිං චරන්තං විරතං මෙථුනස්මා,
යො යොබ්බනෙ නොපනිබජ්ඣතෙ ක්වචි-
මදප්පමාදා විරතං විප්පමුත්තං,
තං වාපි ධීරා මුනිං වෙදයන්ති.
අඤ්ඤාය ලොකං පරමත්ථදස්සිං,
ඔඝං සමුද්දං අතිතරිය තාදිං-
තං ඡින්නගන්ථං අසිතං අනාසවං,
තං වාපි ධීරා මුනිං වෙදයන්ති.
අසමා උභො දූරවිහාරවුත්තිනො,
ගිහි දාරපොසී අමමො ච සුබ්බතො-
පරපාණරොධාය ගිහී අසඤ්ඤතො,
නිච්චං මුනී රක්ඛති පාණිනො යතො.
සිඛී යථා නීලගිවො විහඞ්ගමො,
හංසස්ස නොපෙති ජවං කුදාචනං-
එවං ගිහී නානුකරොති භික්ඛුනො,
මුනිනො විවිත්තස්ස වනම්හි ඣායතොති.
Aaryasathya 