ඛුද්දක නිකායේ-සුත්ත නිපාත පාළි-උරග වග්ගය-කසීභාරද්වාජ සූත්රයේ, බුදුන් වහන්සේ සහ භාරද්වාජ බමුණා අතර සිදුවූ සංවාද කොටස පමණක් බව සිහි තබා ගන්න.
භාරද්වාජ
- “කස්සකො පටිජානාසි, න ච පස්සාම තෙ කසිං
කසිං නො පුච්ඡිතො බ්රෑහි, යථා ජානෙමු තෙ කසිං”.
බුදුන් වහන්සේ
- “සද්ධා බීජං තපො වුට්ඨි, පඤ්ඤා මෙ යුගනඞ්ගලං
හිරී ඊසා මනො යොත්තං, සති මෙ ඵාලපාචනං.
- කායගුත්තො වචීගුත්තො, ආහාරෙ උදරෙ යතො
සච්චං කරොමි නිද්දානං, සොරච්චං මෙ පමොචනං.
- විරියං මෙ ධුරධොරය්හං, යොගක්ඛෙමාධිවාහනං
ගච්ඡති අනිවත්තන්තං, යත්ථ ගන්ත්වා න සොචති.
- එවමෙසා කසී කට්ඨා, සා හොති අමතප්ඵලා
එතං කසිං කසිත්වාන, සබ්බදුක්ඛා පමුච්චතී”ති.
- “ගාථාභිගීතං මෙ අභොජනෙය්යං,
සම්පස්සතං බ්රාහ්මණ නෙස ධම්මො
ගාථාභිගීතං පනුදන්ති බුද්ධා,
ධම්මෙ සතී බ්රාහ්මණ වුත්තිරෙසා.
- අඤ්ඤෙන ච කෙවලිනං මහෙසිං,
ඛීණාසවං කුක්කුච්චවූපසන්තං
අන්නෙන පානෙන උපට්ඨහස්සු,
ඛෙත්තං හි තං පුඤ්ඤපෙක්ඛස්ස හොතී”ති.