මේ සූත්රය ඛුද්දක නිකායේ-ඛුද්දකපාඨ පාළි- දුකෙන් පෙළෙමින් කම්පා වෙමින්, දුකම වාසස්ථානය කරගත්තාවූ තැනැත්තා ගැන සිදුකල බුද්ධ දේශනාව ඇතුලත් සූත්රය බව සිහි තබාගන්න.
තිරොකුට්ටේසු තිට්ඨන්ති
සන්ධිසිඞ්ඝාටකෙසු ච,
ද්වාරබාහාසු තිට්ඨන්ති
ආගන්ත්වාන සකං ඝරං.
පහූතෙ අන්නපානම්හි
ඛජ්ජභොජ්ජෙ උපට්ඨිතෙ,
න තෙසං කොචි සරති
සත්තානං කම්මපච්චයා.
එවං දදන්ති ඤාතීනං
යෙ හොන්ති අනුකම්පකා,
සුචිං පණීතං කාලෙන
කප්පියං පානභොජනං.
ඉදං වො ඤාතීනං හොතු
සුඛිතා හොන්තු ඤාතයො,
තෙ ච තත්ථ සමාගන්ත්වා
ඤාතිපෙතා සමාගතා.
පහූතෙ අන්නපානම්හි
සක්කච්චං අනුමොදරෙ,
චිරං ජීවන්තු නො ඤාතී
යෙසං හෙතු ලභාමසෙ,
අම්හාකඤ්ච කතා පූජා
දායකා ච අනිප්ඵලා.
න හි තත්ථ කසි අත්ථි
ගොරක්ඛෙත්ථ න විජ්ජති,
වණිජ්ජා තාදිසී නත්ථි
හිරඤ්ඤෙන කයාකයං
ඉතො දින්නෙන යාපෙන්ති,
පෙතා කාලකතා තහිං.
උන්නමෙ උදකං වුට්ඨං
යථා නින්නං පවත්තති,
එවමෙව ඉතො දින්නං
පෙතානං උපකප්පති.
යථා වාරිවහා පූරා
පරිපූරෙන්ති සාගරං,
එවමෙව ඉතො දින්නං
පෙතානං උපකප්පති.
අදාසි මෙ අකාසි මෙ
ඤාති මිත්තා සඛා ච මෙ,
පෙතානං දක්ඛිණං දජ්ජා
පුබ්බෙ කතමනුස්සරං.
න හි රුණ්ණං වා සොකො වා
යා චඤ්ඤා පරිදෙවනා,
න තං පෙතානමත්ථාය
එවං තිට්ඨන්ති ඤාතයො.
අයං ඛො දක්ඛිණා දින්නා
සඞ්ඝම්හි සුප්පතිට්ඨිතා,
දීඝරත්තං හිතායස්ස
ඨානසො උපකප්පති.
සො ඤාති ධම්මො ච අයං නිදස්සිතො
පෙතාන පූජා ච කතා උළාරා,
බලඤ්ච භික්ඛූනමනුප්පදින්නං
තුම්හෙහි පුඤ්ඤං පසුතං අනප්පකන්ති.
Aaryasathya 