සවග මහණෝ

කෙනෙක් බොහෝ දේ කතා කර පමණින් ඔහු ප්‍රඥාවන්තයෙක් වෙන්නේ නැහැ.
යහපත් හික්මීම නිසා තමන් හට රැකවරණය සලසා ගත්, කිසිවෙකුට වෛර නොකරන, බියෙන් තොරව ජීවත් වන කෙනා ප්‍රඥාවන්තයා, යයි කියනු ලැබේ.

---