ප්‍රවර්ග
සංයුත්ත නිකාය

පුත්තමංසූපම සූත්‍රය

සංයුක්ත නිකායේ-නිදාන වග්ග පාළි-නිදාන සංයුක්තය-බුද්ධ වග්ගය- සත්වයා සසරෙහි ඇවිදීමට හේතුවන ආහාර වර්ග සතර, උපමා මගින් පැහැදිලි කර දෙන අනුශාසනාව ඇතුලත් සූත්‍රය බව සිහි තබා ගන්න.

එවං මෙ සුතං

එකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජෙතවනෙ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමෙ. තත්‍ර ඛො භගවා භික්ඛූ ආමන්තෙසි – “භික්ඛවො”ති. ‘භදන්තෙ’ති, තෙ භික්ඛූ භගවතො පච්චස්සොසුං.

භගවා එතදවොච- 

 “චත්තාරොමෙ භික්ඛවෙ, ආහාරා භූතානං වා සත්තානං ඨිතියා සම්භවෙසීනං වා අනුග්ගහාය.

කතමෙ චත්තාරො?

කබළීකාරො ආහාරො ඔළාරිකො වා සුඛුමො වා

ඵස්සො දුතියො

මනොසඤ්චෙතනා තතියා

විඤ්ඤාණං චතුත්ථං.

ඉමෙ ඛො භික්ඛවෙ, චත්තාරො ආහාරා භූතානං වා සත්තානං ඨිතියා සම්භවෙසීනං වා අනුග්ගහාය”.

“කථඤ්ච භික්ඛවෙ, කබළීකාරො ආහාරො දට්ඨබ්බො?

සෙය්‍යථාපි භික්ඛවෙ, ද්වෙ ජයම්පතිකා පරිත්තං සම්බලං ආදාය කන්තාරමග්ගං පටිපජ්ජෙය්‍යුං. තෙසමස්ස එකපුත්තකො පියො මනාපො. අථ ඛො තෙසං භික්ඛවෙ, ද්වින්නං ජයම්පතිකානං කන්තාරගතානං යා පරිත්තා සම්බලමත්තා, සා පරික්ඛයං පරියාදානං ගච්ඡෙය්‍ය. සියා ච නෙසං කන්තාරාවසෙසො අනතිණ්ණො. අථ ඛො තෙසං භික්ඛවෙ, ද්වින්නං ජයම්පතිකානං එවමස්ස, ‘අම්හාකං ඛො යා පරියාදින්නා සම්බලමත්තා සා පරික්ඛීණා පරියාදින්නා. අත්ථි චායං කන්තාරාවසෙසො අනිත්ථිණ්ණො. යංනූන මයං ඉමං එකපුත්තකං පියං මනාපං වධිත්වා වල්ලූරඤ්ච සොණ්ඩිකඤ්ච කරිත්වා පුත්තමංසානි ඛාදන්තා එවං තං කන්තාරාවසෙසං නිත්ථරෙය්‍යාම, මා සබ්බෙව තයො විනස්සිම්හා’ති.

අථ ඛො තෙ භික්ඛවෙ, ද්වෙ ජයම්පතිකා තං එකපුත්තකං පියං මනාපං වධිත්වා වල්ලූරඤ්ච සොණ්ඩිකඤ්ච කරිත්වා පුත්තමංසානි ඛාදන්තා එවං තං කන්තාරාවසෙසං නිත්ථරෙය්‍යුං. තෙ පුත්තමංසානි චෙව ඛාදෙය්‍යුං, උරෙ ච පටිපිසෙය්‍යුං, ‘කහං එකපුත්තක, කහං එකපුත්තකා’ති.

“තං කිං මඤ්ඤථ භික්ඛවෙ, අපි නු තෙ දවාය වා ආහාරං ආහාරෙය්‍යුං, මදාය වා ආහාරං ආහාරෙය්‍යුං, මණ්ඩනාය වා ආහාරං ආහාරෙය්‍යුං, විභූසනාය වා ආහාරං ආහාරෙය්‍යු”න්ති?
“නො හෙතං, භන්තෙ”.
“නනු තෙ භික්ඛවෙ, යාවදෙව කන්තාරස්ස නිත්ථරණත්ථාය ආහාරං ආහාරෙය්‍යු”න්ති?
“එවං භන්තෙ”.

“එවමෙව ඛ්වාහං භික්ඛවෙ, කබළීකාරො ආහාරො දට්ඨබ්බො”ති වදාමි.

කබළීකාරෙ භික්ඛවෙ, ආහාරෙ පරිඤ්ඤාතෙ පඤ්චකාමගුණිකො රාගො පරිඤ්ඤාතො හොති. පඤ්චකාමගුණිකෙ රාගෙ පරිඤ්ඤාතෙ නත්ථි තං සංයොජනං යෙන සංයොජනෙන සංයුත්තො අරියසාවකො පුන ඉමං ලොකං ආගච්ඡෙය්‍ය.

“කථඤ්ච භික්ඛවෙ, ඵස්සාහාරො දට්ඨබ්බො?

සෙය්‍යථාපි භික්ඛවෙ, ගාවී නිච්චම්මා කුඩ්ඩඤ්චෙ නිස්සාය තිට්ඨෙය්‍ය. යෙ කුඩ්ඩනිස්සිතා පාණා තෙ නං ඛාදෙය්‍යුං. රුක්ඛං චෙ නිස්සාය තිට්ඨෙය්‍ය, යෙ රුක්ඛනිස්සිතා පාණා තෙ නං ඛාදෙය්‍යුං. උදකං චෙ නිස්සාය තිට්ඨෙය්‍ය, යෙ උදකනිස්සිතා පාණා තෙ නං ඛාදෙය්‍යුං. ආකාසං චෙ නිස්සාය තිට්ඨෙය්‍ය, යෙ ආකාසනිස්සිතා පාණා තෙ නං ඛාදෙය්‍යුං. යං යදෙව හි සා භික්ඛවෙ, ගාවී නිච්චම්මා නිස්සාය තිට්ඨෙය්‍ය, යෙ තන්නිස්සිතා පාණා තෙ නං ඛාදෙය්‍යුං.

එවමෙව ඛ්වාහං භික්ඛවෙ, “ඵස්සාහාරො දට්ඨබ්බො”ති වදාමි.

 ඵස්සෙ භික්ඛවෙ, ආහාරෙ පරිඤ්ඤාතෙ තිස්සො වෙදනා පරිඤ්ඤාතා හොන්ති. තීසු වෙදනාසු පරිඤ්ඤාතාසු අරියසාවකස්ස නත්ථි කිඤ්චි උත්තරිං කරණීයන්ති වදාමි.

“කථඤ්ච භික්ඛවෙ, මනොසඤ්චෙතනාහාරො දට්ඨබ්බො?

සෙය්‍යථාපි භික්ඛවෙ, අඞ්ගාරකාසු සාධිකපොරිසා පුණ්ණා අඞ්ගාරානං වීතච්චිකානං වීතධූමානං. අථ පුරිසො ආගච්ඡෙය්‍ය ජීවිතුකාමො අමරිතුකාමො සුඛකාමො දුක්ඛප්පටිකූලො. තමෙනං ද්වෙ බලවන්තො පුරිසා නානා බාහාසු ගහෙත්වා තං අඞ්ගාරකාසුං උපකඩ්ඪෙය්‍යුං.
අථ ඛො භික්ඛවෙ, තස්ස පුරිසස්ස ආරකාවස්ස චෙතනා ආරකා පත්ථනා ආරකා පණිධි.
තං කිස්ස හෙතු? එවඤ්හි භික්ඛවෙ, තස්ස පුරිසස්ස හොති, ‘ඉමං චාහං අඞ්ගාරකාසුං පපතිස්සාමි, තතොනිදානං මරණං වා නිගච්ඡාමි මරණමත්තං වා දුක්ඛ’න්ති.

එවමෙව ඛ්වාහං භික්ඛවෙ, ‘මනොසඤ්චෙතනාහාරො දට්ඨබ්බො’ති වදාමි.

මනොසඤ්චෙතනාය භික්ඛවෙ, ආහාරෙ පරිඤ්ඤාතෙ තිස්සො තණ්හා පරිඤ්ඤාතා හොන්ති. තීසු තණ්හාසු පරිඤ්ඤාතාසු අරියසාවකස්ස නත්ථි කිඤ්චි උත්තරිං කරණීයන්ති වදාමි.

“කථඤ්ච භික්ඛවෙ, විඤ්ඤාණාහාරො දට්ඨබ්බො?

සෙය්‍යථාපි භික්ඛවෙ, චොරං ආගුචාරිං ගහෙත්වා රඤ්ඤො දස්සෙය්‍යුං, ‘අයං තෙ, දෙව චොරො ආගුචාරී, ඉමස්ස යං ඉච්ඡසි තං දණ්ඩං පණෙහී’ති. තමෙනං රාජා එවං වදෙය්‍ය, ‘ගච්ඡථ භො, ඉමං පුරිසං පුබ්බණ්හසමයං සත්තිසතෙන හනථා’ති. තමෙනං පුබ්බණ්හසමයං සත්තිසතෙන හනෙය්‍යුං. අථ රාජා මජ්ඣන්හිකසමයං එවං වදෙය්‍ය, ‘අම්භො, කථං සො පුරිසො’ති? ‘තථෙව, දෙව ජීවතී’ති. තමෙනං රාජා එවං වදෙය්‍ය, ‘ගච්ඡථ භො, තං පුරිසං මජ්ඣන්හිකසමයං සත්තිසතෙන හනථා’ති. තමෙනං මජ්ඣන්හිකසමයං සත්තිසතෙන හනෙය්‍යුං. අථ රාජා සායණ්හසමයං එවං වදෙය්‍ය, ‘අම්භො, කථං සො පුරිසො’ති? ‘තථෙව, දෙව ජීවතී’ති. තමෙනං රාජා එවං වදෙය්‍ය, ‘ගච්ඡථ භො, තං පුරිසං සායණ්හසමයං සත්තිසතෙන හනථා’ති. තමෙනං සායණ්හසමයං සත්තිසතෙන හනෙය්‍යුං. තං කිං මඤ්ඤථ භික්ඛවෙ, අපි නු සො පුරිසො දිවසං තීහි සත්තිසතෙහි හඤ්ඤමානො තතොනිදානං දුක්ඛං දොමනස්සං පටිසංවෙදියෙථා”ති?

“එකිස්සාපි, භන්තෙ, සත්තියා හඤ්ඤමානො තතොනිදානං දුක්ඛං දොමනස්සං පටිසංවෙදියෙථ, කො පන වාදො තීහි සත්තිසතෙහි හඤ්ඤමානො”ති!

“එවමෙව ඛ්වාහං භික්ඛවෙ, විඤ්ඤාණාහාරො දට්ඨබ්බොති වදාමි.

විඤ්ඤාණෙ භික්ඛවෙ, ආහාරෙ පරිඤ්ඤාතෙ නාමරූපං පරිඤ්ඤාතං හොති, නාමරූපෙ පරිඤ්ඤාතෙ අරියසාවකස්ස නත්ථි කිඤ්චි උත්තරිකරණීයන්ති වදාමී”ති.

ප්‍රවර්ග
සංයුත්ත නිකාය

ධජග්ග සූත්‍රය

මේ සූත්‍රය සංයුත්ත නිකායේ- සගාථවග්ග පාළි-සක්ක සංයුත්තය-පඨම වග්ගය- බුද්ධ-ධම්ම-සංඝ යන ත්‍රිවිධ රත්නයේ ගුණ පෙන්වා දෙමින් දේශනා කල සූත්‍රය බව සිහි තබාගන්න.

එවං මේ සුතං
එකං සමයං භගවා සාවත්‍ථියං විහරති ජේතවනෙ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමෙ. තත්‍ර ඛො භගවා භික්ඛූ ආමන්තේසි “භික්ඛවො”ති,
‘භදන්තෙ’ති තෙ භික්ඛූ භගවතො පච්චස්සෝසුං.
භගවා එතදවොච-
“භූතපුබ්බං භික්ඛවෙ, දෙවාසුරසඬගාමො
සමුපබ්බුළ්හෝ අහොසි.
අථ ඛො භික්ඛවෙ, සක්කෝ දෙවානමින්දෝ දෙවෙ
තාවතිංසෙ ආමන්තේසි.

‘සචෙ මාරිසා දෙවානං සඬගාමගතානං
උප්පජ්ජෙය්‍ය භයං වා ඡම්භිතත්තං වා ලොමහංසො වා
මමෙව තස්මිං සමයෙ ධජග්ගං උල්ලොකෙය්‍යාථ.
මමං හි වො ධජග්ගං උල්ලොකයතං යං භවිස්සති භයං වා
ඡම්භිතත්තං වා ලොමහංසො වා සො පහීයිස්සති’.
‘නො චෙ මෙ ධජග්ගං උල්ලොකෙය්‍යාථ,
අථ පජාපතිස්ස දෙවරාජස්ස ධජග්ගං උල්ලොකෙය්‍යාථ.
පජාපතිස්සහි වො දෙවරාජස්ස ධජග්ගං උල්ලොකයතං
යං භවිස්සති භයං වා ඡම්භිතත්තං වා ලොමහංසො වා
සො පහීයිස්සති’.
‘නො චෙ පජාපතිස්ස දෙවරාජස්ස ධජග්ගං උල්ලොකෙය්‍යාථ,
අථ වරුණස්ස දෙවරාජස්ස ධජග්ගං උල්ලොකෙය්‍යාථ.
වරුණස්සහි වො දෙවරාජස්ස ධජග්ගං උල්ලොකයතං
යං භවිස්සති භයං වා ඡම්භිතත්තං වා ලොමහංසො වා
සො පහීයිස්සති’.
‘නො චෙ වරුණස්ස දෙවරාජස්ස ධජග්ගං උල්ලොකෙය්‍යාථ,
අථ ඊසානස්ස දෙවරාජස්ස ධජග්ගං උල්ලොකෙය්‍යාථ.
ඊසානස්ස හි වො දෙවරාජස්ස ධජග්ගං උල්ලොකයතං
යං භවිස්සති භයං වා ඡම්භිතත්තං වා ලොමහංසො වා
සො පහීයිස්සති’.

“තං ඛො පන භික්ඛවෙ, සක්කස්ස වා දෙවානමින්දස්ස
ධජග්ගං උල්ලොකයතං, පජාපතිස්ස වා දෙවරාජස්ස
ධජග්ගං උල්ලොකයතං,
වරුණස්සවා දෙවරාජස්ස ධජග්ගං උල්ලොකයතං,
ඊසානස්ස වා දෙවරාජස්ස ධජග්ගං උල්ලොකයතං,
යං භවිස්සති භයං වා ඡම්භිතත්තං වා ලොමහංසො වා
සො පහීයෙථාපි නොපි පහීයෙථ”.

“තං කිස්ස හේතු?
සක්කො හි භික්ඛවෙ දෙවානමින්දො අවීතරාගො
අවීතදොසො අවීතමොහො භීරුච්ඡම්හි උත්‍රාසී පලායීති”.

“අහං ච ඛො භික්‍ඛවෙ, එවං වදාමි-
සචෙ තුම්හාකං භික්ඛවෙ අරඤ්ඤගතානං වා රුක්ඛමූලගතානං වා සුඤ්ඤාගාරගතානං වා උප්පජ්ජෙය්‍ය භයං වා ඡම්භිතත්තං වා ලොමහංසො වා මමෙව තස්මිං සමයෙ අනුස්සරෙය්‍යාථ-

‘ඉතිපි සො භගවා අරහං, සම්මාසම්බුද්ධො,
විජ්ජා චරණ සම්පන්නො, සුගතො,
ලොකවිදූ, අනුත්තරො, පුරිසදම්ම සාරථි, සත්ථා දෙවමනුස්සානං බුද්ධො, භගවා,”ති.
මමං හි වො භික්ඛවෙ අනුස්සරතං යං භවිස්සති භයං වා ඡම්භිතත්තංවා ලොමහංසො වා, සො පහීයිස්සති”.

“නො චෙ මං අනුස්සරෙය්‍යාථ, අථ ධම්මං අනුස්සරෙය්‍යාථ-

‘ස්වාක්ඛාතො භගවතා ධම්මො, සන්දිට්ඨිකො, අකාලිකො,
එහි පස්සිකො, ඔපනයිකො, පච්චත්තං වෙදිතබ්බො විඤ්ඤූහී,’ති.

ධම්මං හි වො භික්ඛවෙ අනුස්සරතං යං භවිස්සති භයං වා
ඡම්භිතත්තං වා ලොමහංසො වා, සො පහීයිස්සති”.

“නො චෙ ධම්මං අනුස්සරෙය්‍යාථ, අථ සඬඝං අනුස්සරෙය්‍යාථ-

‘සුපටිපන්නො භගවතො සාවකසඬඝො,
උජුපටිපන්නො භගවතො සාවකසඬඝො,
ඤායපටිපන්නො භගවතො සාවක සඬඝො,
සාමීචිපටිපන්නො භගවතො සාවක සඬඝො,
යදිදං චත්තාරි පුරිසයුගානි අට්ඨපුරිස පුග්ගලා,
එස භගවතො සාවක සඬඝො,
ආහුනෙය්‍යො, පාහුනෙය්‍යො, දක්ඛිණෙය්‍යො, අඤ්ජලිකරණීයො,
අනුත්තරං පුඤ්ඤක්ඛෙත්තං, ලොකස්සා’ති.

සංඝං හි වො භික්ඛවෙ අනුස්සරතං යං භවිස්සති භයං වා
ඡම්භිතත්තං වා ලොමහංසො වා සො පහීයිස්සති”.

“තං කිස්ස හෙතු?
තථාගතො හි භික්ඛවෙ, අරහං සම්මාසම්බුද්ධො වීතරාගො
වීතදොසො වීතමොහො අභීරු අච්ඡම්හි අනුත්‍රාසී අපලායීති”.
ඉදමවොච භගවා,
ඉදං වත්වාන සුගතො අථාපරං එතදවොච සත්ථා.

“අරඤ්ඤෙ රුක්ඛමූලෙ වා සුඤ්ඤාගාරෙව භික්ඛවො,
අනුස්සරෙථ සම්බුද්ධං භයං තුම්හාක නො සියා.
නො චෙ බුද්ධං සරෙය්‍යාථ ලොකජෙට්ඨං නරාසභං,
අථ ධම්මං සරෙය්‍යාථ නීය්‍යානිකං සුදෙසිතං.

නො චෙ ධම්මං සරෙය්‍යාථ නීය්‍යානිකං සුදෙසිතං,
අථ සඬඝං සරෙය්‍යාථ පුඤ්ඤක්ඛෙත්තං අනුත්තරං.
එවං බුද්ධං සරන්තානං ධම්මං සඬඝඤ්ච භික්ඛවො,
භයං වා ඡම්භිතත්තං වා ලොමහංසො න හෙස්සතීති”.

ප්‍රවර්ග
සංයුත්ත නිකාය

රාහුලෝවාද සූත්‍රය

මේ සූත්‍රය සංයුත්ත නිකායේ-සලායතන වග්ග පාළි-සලායතන සංයුත්තය-ලෝකකාමගුණ වග්ගය- රාහුල හාමුදුරුවන් රහත් ඵලයට පමුණවාලීමට දේශනා කල සූත්‍රය බව සිහි තබාගන්න.

එවං මෙ සුතං
එකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජෙතවනෙ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමෙ. අථ ඛො භගවතො රහොගතස්ස පටිසල්ලීනස්ස එවං චෙතසො පරිවිතක්කො උදපාදි- “පරිපක්කා ඛො රාහුලස්ස විමුත්තිපරිපාචනියා ධම්මා,
යංනූනාහං රාහුලං උත්තරිං ආසවානං ඛයෙ විනෙය්‍ය”න්ති.
අථ ඛො භගවා පුබ්බණ්හසමයං නිවාසෙත්වා පත්තචීවරමාදාය සාවත්ථියං පිණ්ඩාය චරිත්වා පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තො ආයස්මන්තං රාහුලං ආමන්තෙසි-
“ගණ්හාහි රාහුල, නිසීදනං, යෙන අන්ධවනං තෙනුපසඞ්කමිස්සාම දිවා විහාරායා”ති .
‘එවං භන්තෙ’ති, ඛො ආයස්මා රාහුලො භගවතො පටිස්සුත්වා නිසීදනං ආදාය භගවන්තං පිට්ඨිතො පිට්ඨිතො අනුබන්ධි.
තෙන ඛො පන සමයෙන අනෙකානි දෙවතා සහස්සානි භගවන්තං අනුබන්ධානි හොන්ති-
“අජ්ජ භගවා ආයස්මන්තං රාහුලං උත්තරිං ආසවානං ඛයෙ විනෙස්සතී”ති.

අථ ඛො භගවා අන්ධවනං අජ්ඣොගාහෙත්වා අඤ්ඤතරස්මිං රුක්ඛමූලෙ පඤ්ඤත්තෙ ආසනෙ නිසීදි.
ආයස්මාපි ඛො රාහුලො භගවන්තං අභිවාදෙත්වා එකමන්තං නිසීදි. එකමන්තං නිසින්නං ඛො ආයස්මන්තං රාහුලං භගවා එතදවොච –

“තං කිං මඤ්ඤසි රාහුල, චක්ඛු නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
‘අනිච්චං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
‘දුක්ඛං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං- ‘එතං මම- එසොහමස්මි- එසො මෙ අත්තා”’ති?
‘නො හෙතං, භන්තෙ’.

“රූපා නිච්චා වා අනිච්චා වා”ති?
‘අනිච්චා, භන්තෙ’
“චක්ඛු විඤ්ඤාණං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
‘අනිච්චං, භන්තෙ’
“චක්ඛු සම්ඵස්සො නිච්චො වා අනිච්චො වා”ති?
‘අනිච්චො, භන්තෙ’
“යම්පිදං චක්ඛු සම්ඵස්සපච්චයා උප්පජ්ජති වෙදනාගතං, සඤ්ඤාගතං, සඞ්ඛාරගතං, විඤ්ඤාණගතං,
තම්පි නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
‘අනිච්චං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
‘දුක්ඛං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං- ‘එතං මම- එසොහමස්මි- එසො මෙ අත්තා”’ති?
‘නො හෙතං, භන්තෙ’.

“සොත නිච්චා වා අනිච්චා වා”ති?
‘අනිච්චා, භන්තෙ’
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
‘දුක්ඛං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං- ‘එතං මම- එසොහමස්මි- එසො මෙ අත්තා”’ති?
‘නො හෙතං, භන්තෙ’.

“සද්දා නිච්චා වා අනිච්චා වා”ති?
‘අනිච්චා, භන්තෙ’
“සොත විඤ්ඤාණං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
‘අනිච්චං, භන්තෙ’
“සොත සම්ඵස්සො නිච්චො වා අනිච්චො වා”ති?
‘අනිච්චො, භන්තෙ’
“යම්පිදං සොත සම්ඵස්සපච්චයා උප්පජ්ජති වෙදනාගතං, සඤ්ඤාගතං, සඞ්ඛාරගතං, විඤ්ඤාණගතං,
තම්පි නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
‘අනිච්චං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
‘දුක්ඛං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං- ‘එතං මම- එසොහමස්මි- එසො මෙ අත්තා”’ති?
‘නො හෙතං, භන්තෙ’.

“ඝාණ නිච්චා වා අනිච්චා වා”ති?
‘අනිච්චා, භන්තෙ’
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
‘දුක්ඛං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං- ‘එතං මම- එසොහමස්මි- එසො මෙ අත්තා”’ති?
‘නො හෙතං, භන්තෙ’.

“ගන්ධ නිච්චා වා අනිච්චා වා”ති?
‘අනිච්චා, භන්තෙ’
“ඝාණ විඤ්ඤාණං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
‘අනිච්චං, භන්තෙ’
“ඝාණ සම්ඵස්සො නිච්චො වා අනිච්චො වා”ති?
‘අනිච්චො, භන්තෙ’
“යම්පිදං ඝාණ සම්ඵස්සපච්චයා උප්පජ්ජති වෙදනාගතං, සඤ්ඤාගතං, සඞ්ඛාරගතං, විඤ්ඤාණගතං,
තම්පි නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
‘අනිච්චං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
‘දුක්ඛං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං- ‘එතං මම- එසොහමස්මි- එසො මෙ අත්තා”’ති?
‘නො හෙතං, භන්තෙ’

“ජිව්හා නිච්චා වා අනිච්චා වා”ති?
‘අනිච්චා, භන්තෙ’
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
‘දුක්ඛං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං- ‘එතං මම- එසොහමස්මි- එසො මෙ අත්තා”’ති?
‘නො හෙතං, භන්තෙ’.

“රසා නිච්චා වා අනිච්චා වා”ති?
‘අනිච්චා, භන්තෙ’
“ජිව්හා විඤ්ඤාණං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
‘අනිච්චං, භන්තෙ’
“ජිව්හා සම්ඵස්සො නිච්චො වා අනිච්චො වා”ති?
‘අනිච්චො, භන්තෙ’
“යම්පිදං ජිව්හා සම්ඵස්සපච්චයා උප්පජ්ජති වෙදනාගතං, සඤ්ඤාගතං, සඞ්ඛාරගතං, විඤ්ඤාණගතං,
තම්පි නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
‘අනිච්චං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
‘දුක්ඛං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං- ‘එතං මම- එසොහමස්මි- එසො මෙ අත්තා”’ති?
‘නො හෙතං, භන්තෙ’.

“කාය නිච්චා වා අනිච්චා වා”ති?
‘අනිච්චා, භන්තෙ’
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
‘දුක්ඛං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං- ‘එතං මම- එසොහමස්මි- එසො මෙ අත්තා”’ති?
‘නො හෙතං, භන්තෙ’.

“ඵොට්ඨබ්බ නිච්චා වා අනිච්චා වා”ති?
‘අනිච්චා, භන්තෙ’
“කාය විඤ්ඤාණං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
‘අනිච්චං, භන්තෙ’
“කාය සම්ඵස්සො නිච්චො වා අනිච්චො වා”ති?
‘අනිච්චො, භන්තෙ’
“යම්පිදං කාය සම්ඵස්සපච්චයා උප්පජ්ජති වෙදනාගතං, සඤ්ඤාගතං, සඞ්ඛාරගතං, විඤ්ඤාණගතං,
තම්පි නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
‘අනිච්චං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
‘දුක්ඛං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං- ‘එතං මම- එසොහමස්මි- එසො මෙ අත්තා”’ති?
‘නො හෙතං, භන්තෙ’.

“මනො නිච්චො වා අනිච්චො වා”ති?
‘අනිච්චො, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වාති”?
‘දුක්ඛං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං- ‘එතං මම- එසොහමස්මි- එසො මෙ අත්තා”’ති?
‘නො හෙතං, භන්තෙ’

“ධම්මා නිච්චා වා අනිච්චා වා”ති?
‘අනිච්චා, භන්තෙ’
“මනො විඤ්ඤාණං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
‘අනිච්චං, භන්තෙ’
“මනො සම්ඵස්සො නිච්චො වා අනිච්චො වා”ති?
‘අනිච්චො, භන්තෙ’
“යම්පිදං මනො සම්ඵස්සපච්චයා උප්පජ්ජති වෙදනාගතං, සඤ්ඤාගතං, සඞ්ඛාරගතං, විඤ්ඤාණගතං,
තම්පි නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?
‘අනිච්චං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?
‘දුක්ඛං, භන්තෙ’.
“යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං- ‘එතං මම- එසොහමස්මි- එසො මෙ අත්තා”’ති?
‘නො හෙතං, භන්තෙ’.

“එවං පස්සං රාහුල,
සුතවා අරියසාවකො
චක්ඛුස්මිම්පි නිබ්බින්දති, රූපෙසුපි නිබ්බින්දති, චක්ඛුවිඤ්ඤාණෙපි නිබ්බින්දති, චක්ඛුසම්ඵස්සෙපි නිබ්බින්දති.

යම්පිදං චක්ඛු සම්ඵස්සපච්චයා උප්පජ්ජති- වෙදනාගතං, සඤ්ඤාගතං, සඞ්ඛාරගතං, විඤ්ඤාණගතං, තස්මිම්පි නිබ්බින්දති.

සොතස්මිම්පි නිබ්බින්දති, සද්දෙසුපි නිබ්බින්දති, සොතවිඤ්ඤාණෙපි නිබ්බින්දති, සොතසම්ඵස්සෙපි නිබ්බින්දති.

යම්පිදං සොත සම්ඵස්සපච්චයා උප්පජ්ජති- වෙදනාගතං, සඤ්ඤාගතං, සඞ්ඛාරගතං, විඤ්ඤාණගතං, තස්මිම්පි නිබ්බින්දති.

ඝාණස්මිම්පි නිබ්බින්දති, ගන්ධෙසුපි නිබ්බින්දති, ඝාණවිඤ්ඤාණෙපි නිබ්බින්දති, ඝාණසම්ඵස්සෙපි නිබ්බින්දති.

යම්පිදං ඝාණ සම්ඵස්සපච්චයා උප්පජ්ජති- වෙදනාගතං, සඤ්ඤාගතං, සඞ්ඛාරගතං, විඤ්ඤාණගතං, තස්මිම්පි නිබ්බින්දති.

ජිව්හායපි නිබ්බින්දති, රසෙසුපි නිබ්බින්දති,
ජිව්හාවිඤ්ඤාණෙපි නිබ්බින්දති, ජිව්හාසම්ඵස්සෙපි නිබ්බින්දති.

යම්පිදං ජිව්හා සම්ඵස්සපච්චයා උප්පජ්ජති- වෙදනාගතං, සඤ්ඤාගතං, සඞ්ඛාරගතං, විඤ්ඤාණගතං, තස්මිම්පි නිබ්බින්දති.

කායස්මිම්පි නිබ්බින්දති, ඵොට්ඨබ්බෙපි නිබ්බින්දති, කායවිඤ්ඤාණෙපි නිබ්බින්දති, කායසම්ඵස්සෙපි නිබ්බින්දති.

යම්පිදං කාය සම්ඵස්සපච්චයා උප්පජ්ජති- වෙදනාගතං, සඤ්ඤාගතං, සඞ්ඛාරගතං, විඤ්ඤාණගතං, තස්මිම්පි නිබ්බින්දති.

මනස්මිම්පි නිබ්බින්දති, ධම්මෙසුපි නිබ්බින්දති, මනොවිඤ්ඤාණෙපි නිබ්බින්දති, මනොසම්ඵස්සෙපි නිබ්බින්දති.

යම්පිදං මනො සම්ඵස්සපච්චයා උප්පජ්ජති- වෙදනාගතං, සඤ්ඤාගතං, සඞ්ඛාරගතං, විඤ්ඤාණගතං, තස්මිම්පි නිබ්බින්දති.

නිබ්බින්දං විරජ්ජති- විරාගා විමුච්චති-
විමුත්තස්මිං ‘විමුත්තමි’ති ඤාණං හොති”ති.

“ඛීණා ජාති, වුසිතං බ්‍රහ්මචරියං, කතං කරණීයං,
නාපරං ඉත්ථත්තායා’ති පජානාතී”ති.

ඉදමවොච භගවා. අත්තමනො ආයස්මා රාහුලො භගවතො භාසිතං අභිනන්දි.

ඉමස්මිඤ්ච පන වෙය්‍යාකරණස්මිං භඤ්ඤමානෙ ආයස්මතො රාහුලස්ස අනුපාදාය ආසවෙහි චිත්තං විමුච්චි. අනෙකානඤ්ච දෙවතාසහස්සානං විරජං වීතමලං ධම්මචක්ඛුං උදපාදි-
“යං කිඤ්චි සමුදයධම්මං, සබ්බං තං නිරොධධම්ම”න්ති.

ප්‍රවර්ග
සංයුත්ත නිකාය

ධම්මචක්කපවත්තන සූත්‍රය

මේ සූත්‍රය සංයුත්ත නිකායේ-මහා වග්ග පාළි-සච්ච සංයුත්තය- ධර්මයේ ආඥා බලය සියලු දෙවි මිනිසුන් වෙත පැවැත්වූ සූත්‍රය බව සිහි තබාගන්න.

එවං මෙ සුතං
එකං සමයං භගවා බාරාණසියං විහරති ඉසිපතනෙ මිගදායෙ. තත්‍ර ඛො භගවා පඤ්චවග්ගියෙ භික්ඛූ ආමන්තෙසි –
“ද්වෙමෙ භික්ඛවෙ, අන්තා පබ්බජිතෙන න සෙවිතබ්බා.
කතමෙ ද්වෙ?
යො චායං කාමෙසු කාම සුඛල්ලිකානුයොගො හීනො ගම්මො පොථුජ්ජනිකො අනරියො අනත්ථ සංහිතො, යො චායං අත්තකිලමථානුයොගො දුක්ඛො අනරියො අනත්ථසංහිතො.
එතෙ ඛො භික්ඛවෙ, උභො අන්තෙ අනුපගම්ම මජ්ඣිමා පටිපදා තථාගතෙන අභිසම්බුද්ධා, චක්ඛුකරණී ඤාණකරණී උපසමාය අභිඤ්ඤාය සම්බොධාය නිබ්බානාය සංවත්තති”.

“කතමා ච සා භික්ඛවෙ, මජ්ඣිමා පටිපදා තථාගතෙන අභිසම්බුද්ධා, චක්ඛුකරණී ඤාණකරණී උපසමාය අභිඤ්ඤාය සම්බොධාය නිබ්බානාය සංවත්තති?
අයමෙව අරියො අට්ඨඞ්ගිකො මග්ගො.
සෙය්‍යථිදං?
සම්මා දිට්ඨි, සම්මා සඞ්කප්පො, සම්මා වාචා, සම්මා කම්මන්තො, සම්මා ආජීවො, සම්මා වායාමො, සම්මා සති, සම්මා සමාධි.

අයං ඛො සා භික්ඛවෙ, මජ්ඣිමා පටිපදා තථාගතෙන අභිසම්බුද්ධා, චක්ඛුකරණී ඤාණකරණී උපසමාය අභිඤ්ඤාය සම්බොධාය නිබ්බානාය සංවත්තති”.

‘ඉදං ඛො පන භික්ඛවෙ, දුක්ඛො අරියසච්චං
ජාතිපි දුක්ඛා, ජරාපි දුක්ඛා, බ්‍යාධිපි දුක්ඛො, මරණම්පි දුක්ඛං, අප්පියෙහි සම්පයොගො දුක්ඛො, පියෙහි විප්පයොගො දුක්ඛො, යම්පිච්ඡං න ලභති තම්පි දුක්ඛං – සංඛිත්තෙන පඤ්චුපාදානක්ඛන්ධාපි දුක්ඛා.

ඉදං ඛො පන භික්ඛවෙ, දුක්ඛසමුදයො අරියසච්චං
යායං තණ්හා පොනොභවිකා නන්දිරාගසහගතා තත්‍රතත්‍රාභිනන්දිනී. සෙය්‍යථිදං?
කාමතණ්හා, භවතණ්හා, විභවතණ්හා.

ඉදං ඛො පන භික්ඛවෙ, දුක්ඛනිරොධො අරියසච්චං
යො තස්සායෙව තණ්හාය අසෙස විරාගනිරොධො චාගො පටිනිස්සග්ගො මුත්ති අනාලයො.

ඉදං ඛො පන භික්ඛවෙ, දුක්ඛ නිරොධ ගාමිනී පටිපදා අරියසච්චං
අයමෙව අරියො අට්ඨඞ්ගිකො මග්ගො.
සෙය්‍යථිදං?
සම්මා දිට්ඨි, සම්මා සඞ්කප්පො, සම්මා වාචා, සම්මා කම්මන්තො, සම්මා ආජීවො, සම්මා වායාමො, සම්මා සති, සම්මා සමාධි.

ඉදං දුක්ඛං අරියසච්ච’න්ති මෙ භික්ඛවෙ, පුබ්බෙ අනනුස්සුතෙසු ධම්මෙසු- චක්ඛුං උදපාදි, ඤාණං උදපාදි, පඤ්ඤා උදපාදි, විජ්ජා උදපාදි,
ආලොකො උදපාදි.

තං ඛො පනිදං දුක්ඛං අරියසච්චං පරිඤ්ඤෙය්‍ය’න්ති මෙ භික්ඛවෙ, පුබ්බෙ අනනුස්සුතෙසු ධම්මෙසු- චක්ඛුං උදපාදි, ඤාණං උදපාදි, පඤ්ඤා උදපාදි,
විජ්ජා උදපාදි, ආලොකො උදපාදි.

තං ඛො පනිදං දුක්ඛං අරියසච්චං පරිඤ්ඤාත’න්ති මෙ භික්ඛවෙ, පුබ්බෙ අනනුස්සුතෙසු ධම්මෙසු- චක්ඛුං උදපාදි, ඤාණං උදපාදි, පඤ්ඤා උදපාදි,
විජ්ජා උදපාදි, ආලොකො උදපාදි.

ඉදං දුක්ඛ සමුදයං අරියසච්ච’න්ති මෙ භික්ඛවෙ, පුබ්බෙ අනනුස්සුතෙසු ධම්මෙසු- චක්ඛුං උදපාදි, ඤාණං උදපාදි, පඤ්ඤා උදපාදි, විජ්ජා උදපාදි,
ආලොකො උදපාදි.

තං ඛො පනිදං දුක්ඛ සමුදයං අරියසච්චං පහාතබ්බ’න්ති මෙ භික්ඛවෙ, පුබ්බෙ අනනුස්සුතෙසු ධම්මෙසු- චක්ඛුං උදපාදි, ඤාණං උදපාදි, පඤ්ඤා උදපාදි,
විජ්ජා උදපාදි, ආලොකො උදපාදි.

තං ඛො පනිදං දුක්ඛ සමුදයං අරියසච්චං පහීන’න්ති මෙ භික්ඛවෙ, පුබ්බෙ අනනුස්සුතෙසු ධම්මෙසු- චක්ඛුං උදපාදි, ඤාණං උදපාදි, පඤ්ඤා උදපාදි,
විජ්ජා උදපාදි, ආලොකො උදපාදි.

ඉදං දුක්ඛ නිරොධං අරියසච්ච’න්ති මෙ භික්ඛවෙ, පුබ්බෙ අනනුස්සුතෙසු ධම්මෙසු- චක්ඛුං උදපාදි, ඤාණං උදපාදි, පඤ්ඤා උදපාදි, විජ්ජා උදපාදි,
ආලොකො උදපාදි.

තං ඛො පනිදං දුක්ඛ නිරොධං අරියසච්චං සච්ඡිකාතබ්බ’න්ති මෙ භික්ඛවෙ, පුබ්බෙ අනනුස්සුතෙසු ධම්මෙසු- චක්ඛුං උදපාදි, ඤාණං උදපාදි, පඤ්ඤා උදපාදි, විජ්ජා උදපාදි, ආලොකො උදපාදි.

තං ඛො පනිදං දුක්ඛ නිරොධං අරියසච්චං සච්ඡිකත’න්ති මෙ භික්ඛවෙ’ පුබ්බෙ අනනුස්සුතෙසු ධම්මෙසු- චක්ඛුං උදපාදි, ඤාණං උදපාදි, පඤ්ඤා උදපාදි,
විජ්ජා උදපාදි, ආලොකො උදපාදි.

ඉදං දුක්ඛ නිරොධ ගාමිනී පටිපදා අරියසච්ච’න්ති මෙ භික්ඛවෙ, පුබ්බෙ අනනුස්සුතෙසු ධම්මෙසු- චක්ඛුං උදපාදි, ඤාණං උදපාදි, පඤ්ඤා උදපාදි,
විජ්ජා උදපාදි, ආලොකො උදපාදි.

තං ඛො පනිදං දුක්ඛ නිරොධ ගාමිනී පටිපදා අරියසච්චං භාවෙතබ්බ’න්ති මෙ භික්ඛවෙ, පුබ්බෙ අනනුස්සුතෙසු ධම්මෙසු- චක්ඛුං උදපාදි, ඤාණං උදපාදි, පඤ්ඤා උදපාදි, විජ්ජා උදපාදි, ආලොකො උදපාදි.

තං ඛො පනිදං දුක්ඛ නිරොධ ගාමිනී පටිපදා අරියසච්චං භාවිත’න්ති මෙ භික්ඛවෙ, පුබ්බෙ අනනුස්සුතෙසු ධම්මෙසු- චක්ඛුං උදපාදි, ඤාණං උදපාදි, පඤ්ඤා උදපාදි, විජ්ජා උදපාදි, ආලොකො උදපාදි.

යාවකීවඤ්ච මෙ භික්ඛවෙ, ඉමෙසු චතුසු අරියසච්චෙසු එවං තිපරිවට්ටං ද්වාදසාකාරං යථාභූතං ඤාණදස්සනං න සුවිසුද්ධං අහොසි. නෙව තාවාහං භික්ඛවෙ, සදෙවකෙ ලොකෙ සමාරකෙ සබ්‍රහ්මකෙ සස්සමණ බ්‍රාහ්මණියා පජාය සදෙවමනුස්සාය “අනුත්තරං සම්මාසම්බොධිං අභිසම්බුද්ධො” ති පච්චඤ්ඤාසිං.

යතො ච ඛො මෙ භික්ඛවෙ, ඉමෙසු චතුසු අරියසච්චෙසු එවං තිපරිවට්ටං ද්වාදසාකාරං යථාභූතං ඤාණදස්සනං සුවිසුද්ධං අහොසි. අථාහං භික්ඛවෙ, සදෙවකෙ ලොකෙ සමාරකෙ සබ්‍රහ්මකෙ සස්සමණ බ්‍රාහ්මණියා පජාය සදෙවමනුස්සාය “අනුත්තරං සම්මාසම්බොධිං අභිසම්බුද්ධො”ති පච්චඤ්ඤාසිං.

ඤාණඤ්ච පන මෙ දස්සනං උදපාදි – “අකුප්පා මෙ චෙතො විමුත්ති අයමන්තිමා ජාති නත්ථිදානි පුනබ්භවො”ති. ඉදමවොච භගවා.
අත්තමනා පඤ්චවග්ගියා භික්ඛූ භගවතො භාසිතං අභිනන්දුන්ති.

ඉමස්මිඤ්ච පන වෙය්‍යාකරණස්මිං භඤ්ඤමානෙ ආයස්මතො කොණ්ඩඤ්ඤස්ස විරජං වීතමලං ධම්මචක්ඛුං උදපාදි –
“යං කිඤ්චි සමුදය ධම්මං සබ්බං තං නිරොධ ධම්ම”න්ති.

පවත්තිතෙ ච පන භගවතා ධම්මචක්කෙ භුම්මා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං -“එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

භුම්මානං දෙවානං සද්දං සුත්වා චාතුමහාරාජිකා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

චාතුමහාරාජිකානං දෙවානං සද්දං සුත්වා තාවතිංසා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

තාවතිංසානං දෙවානං සද්දං සුත්වා යාමා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

යාමානං දෙවානං සද්දං සුත්වා තුසිතා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං -“එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

තුසිතානං දෙවානං සද්දං සුත්වා නිම්මාණරතී දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

නිම්මාණරතීනං දෙවානං සද්දං සුත්වා පරනිම්මිතවසවත්තිනො දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

පරනිම්මිතවසවත්තිනං දෙවානං සද්දං සුත්වා බ්‍රහ්මපාරිසජ්ජා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

බ්‍රහ්මපාරිසජ්ජානං දෙවානං සද්දං සුත්වා බ්‍රහ්ම පුරොහිතා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

බ්‍රහ්ම පුරොහිතානං දෙවානං සද්දං සුත්වා මහා බ්‍රහ්මා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

මහා බ්‍රහ්මානං දෙවානං සද්දං සුත්වා පරිත්තාභා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

පරිත්තාභානං දෙවානං සද්දං සුත්වා අප්පමාණාභා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං -“එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

අප්පමාණාභානං දෙවානං සද්දං සුත්වා ආභස්සරා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං -“එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

ආභස්සරානං දෙවානං සද්දං සුත්වා පරිත්ත සුභා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

පරිත්ත සුභානං දෙවානං සද්දං සුත්වා අප්පමාණ සුභා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

අප්පමාණ සුභානං දෙවානං සද්දං සුත්වා සුභකිණ්හකා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

සුභකිණ්හකානං දෙවානං සද්දං සුත්වා වෙහප්ඵලා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

වෙහප්ඵලානං දෙවානං සද්දං සුත්වා අවිහා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං -“එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

අවිහානං දෙවානං සද්දං සුත්වා අතප්පා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

අතප්පානං දෙවානං සද්දං සුත්වා සුදස්සා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

සුදස්සානං දෙවානං සද්දං සුත්වා සුදස්සී දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

සුදස්සීනං දෙවානං සද්දං සුත්වා අකණිට්ඨකා දෙවා සද්දමනුස්සාවෙසුං – “එතං භගවතා බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං, අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මි”න්ති.

ඉතිහ තෙන ඛණෙන තෙන මුහුත්තෙන යාව බ්‍රහ්මලොකා සද්දො අබ්භුග්ගච්ඡි. අයඤ්ච දසසහස්සි ලොක ධාතු සඞ්කම්පි සම්පකම්පි සම්පවෙධි, අප්පමාණො ච උළාරො ඔභාසො ලොකෙ පාතුරහොසි, අතික්කම්ම දෙවානං දෙවානුභාවන්ති.

අථ ඛො භගවා ඉමං උදානං උදානෙසි, -“අඤ්ඤාසි වත භො කොණ්ඩඤ්ඤො, අඤ්ඤාසි වත භො කොණ්ඩඤ්ඤො”ති!
ඉතිහිදං ආයස්මතො කොණ්ඩඤ්ඤස්ස ‘අඤ්ඤාසිකොණ්ඩඤ්ඤො’ ත්වෙව නාමං අහොසීති.