ප්‍රවර්ග
මජ්ඣිම නිකාය

සබ්බාසව සූත්‍රය

මේ සූත්‍රය මජ්ඣිම නිකායේ-මූලපණ්ණාස පාළි-මූලපරියාය වග්ගය-
කෙලෙස් නැති කිරීමට අනුගමනය කළ යුතු නිවැරදි ක්‍රම පැහැදිලි කරන සබ්බාසව සූත්‍රය බව සිහි තබා ගන්න.

එවං මෙ සුතං
එකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජෙතවනෙ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමෙ. තත්‍ර ඛො භගවා භික්ඛූ ආමන්තෙසි – “භික්ඛවො”ති.
‘භදන්තෙ’ති තෙ භික්ඛූ භගවතො පච්චස්සොසුං.

භගවා එතදවොච –
“සබ්බාසවසංවරපරියායං වො භික්ඛවෙ, දෙසෙස්සාමි. තං සුණාථ, සාධුකං මනසි කරොථ, භාසිස්සාමී”ති.
“එවං භන්තෙ”ති, ඛො තෙ භික්ඛූ භගවතො පච්චස්සොසුං.
භගවා එතදවොච –

“ජානතො අහං භික්ඛවෙ, පස්සතො ආසවානං ඛයං වදාමි,
නො අජානතො නො අපස්සතො.
කිඤ්ච භික්ඛවෙ, ජානතො කිඤ්ච පස්සතො ආසවානං ඛයං වදාමි? යොනිසො ච මනසිකාරං අයොනිසො ච මනසිකාරං.
අයොනිසො භික්ඛවෙ, මනසිකරොතො අනුප්පන්නා චෙව ආසවා උප්පජ්ජන්ති, උප්පන්නා ච ආසවා පවඩ්ඪන්ති.
යොනිසො ච ඛො භික්ඛවෙ, මනසිකරොතො අනුප්පන්නා චෙව ආසවා න උප්පජ්ජන්ති, උප්පන්නා ච ආසවා පහීයන්ති.

“අත්ථි භික්ඛවෙ, ආසවා දස්සනා පහාතබ්බා,
අත්ථි ආසවා සංවරා පහාතබ්බා,
අත්ථි ආසවා පටිසෙවනා පහාතබ්බා,
අත්ථි ආසවා අධිවාසනා පහාතබ්බා,
අත්ථි ආසවා පරිවජ්ජනා පහාතබ්බා,
අත්ථි ආසවා විනොදනා පහාතබ්බා,
අත්ථි ආසවා භාවනා පහාතබ්බා.

“කතමෙ ච භික්ඛවෙ, ආසවා දස්සනා පහාතබ්බා?
ඉධ භික්ඛවෙ, අස්සුතවා පුථුජ්ජනො-
අරියානං අදස්සාවී, අරියධම්මස්ස අකොවිදො,
අරියධම්මෙ අවිනීතො,
සප්පුරිසානං අදස්සාවී, සප්පුරිසධම්මස්ස අකොවිදො, සප්පුරිසධම්මෙ අවිනීතො,
මනසිකරණීයෙ ධම්මෙ නප්පජානාති, අමනසිකරණීයෙ ධම්මෙ නප්පජානාති.
සො මනසිකරණීයෙ ධම්මෙ අප්පජානන්තො අමනසිකරණීයෙ ධම්මෙ අප්පජානන්තො,
යෙ ධම්මා න මනසිකරණීයා, තෙ ධම්මෙ මනසි කරොති,
යෙ ධම්මා මනසිකරණීයා තෙ ධම්මෙ න මනසි කරොති.

“කතමෙ ච භික්ඛවෙ, ධම්මා න මනසිකරණීයා යෙ ධම්මෙ මනසි කරොති?
යස්ස භික්ඛවෙ, ධම්මෙ මනසිකරොතො අනුප්පන්නො වා කාමාසවො උප්පජ්ජති, උප්පන්නො වා කාමාසවො පවඩ්ඪති- අනුප්පන්නො වා භවාසවො උප්පජ්ජති, උප්පන්නො වා භවාසවො පවඩ්ඪති-
අනුප්පන්නො වා අවිජ්ජාසවො උප්පජ්ජති, උප්පන්නො වා අවිජ්ජාසවො පවඩ්ඪති-
ඉමෙ ධම්මා න මනසිකරණීයා යෙ ධම්මෙ මනසි කරොති.

“කතමෙ ච භික්ඛවෙ, ධම්මා මනසිකරණීයා යෙ ධම්මෙ න මනසි කරොති?
යස්ස භික්ඛවෙ, ධම්මෙ මනසිකරොතො අනුප්පන්නො වා කාමාසවො න උප්පජ්ජති, උප්පන්නො වා කාමාසවො පහීයති- අනුප්පන්නො වා භවාසවො න උප්පජ්ජති, උප්පන්නො වා භවාසවො පහීයති-
අනුප්පන්නො වා අවිජ්ජාසවො න උප්පජ්ජති, උප්පන්නො වා අවිජ්ජාසවො පහීයති-
ඉමෙ ධම්මා මනසිකරණීයා යෙ ධම්මෙ න මනසි කරොති.

“තස්ස අමනසිකරණීයානං ධම්මානං මනසිකාරා, මනසිකරණීයානං ධම්මානං අමනසිකාරා අනුප්පන්නා චෙව ආසවා උප්පජ්ජන්ති- උප්පන්නා ච ආසවා පවඩ්ඪන්ති.

“සො එවං අයොනිසො මනසි කරොති –
‘අහොසිං නු ඛො අහං අතීතමද්ධානං?
න නු ඛො අහොසිං අතීතමද්ධානං?
කිං නු ඛො අහොසිං අතීතමද්ධානං?
කථං නු ඛො අහොසිං අතීතමද්ධානං?
කිං හුත්වා කිං අහොසිං නු ඛො අහං අතීතමද්ධානං?
භවිස්සාමි නු ඛො අහං අනාගතමද්ධානං?
න නු ඛො භවිස්සාමි අනාගතමද්ධානං?
කිං නු ඛො භවිස්සාමි අනාගතමද්ධානං?
කථං නු ඛො භවිස්සාමි අනාගතමද්ධානං?
කිං හුත්වා කිං භවිස්සාමි නු ඛො අහං අනාගතමද්ධාන’න්ති?
එතරහි වා පච්චුප්පන්නමද්ධානං ආරබ්භ අජ්ඣත්තං කථංකථී හොති –
‘අහං නු ඛොස්මි?
නො නු ඛොස්මි?
කිං නු ඛොස්මි?
කථං නු ඛොස්මි?
අයං නු ඛො සත්තො කුතො ආගතො?
සො කුහිං ගාමී භවිස්සතී’ති?

“තස්ස එවං අයොනිසො මනසිකරොතො ඡන්නං දිට්ඨීනං අඤ්ඤතරා දිට්ඨි උප්පජ්ජති.
‘අත්ථි මෙ අත්තා’ති වා අස්ස සච්චතො ථෙතතො දිට්ඨි උප්පජ්ජති- ‘නත්ථි මෙ අත්තා’ති වා අස්ස සච්චතො ථෙතතො දිට්ඨි උප්පජ්ජති- ‘අත්තනාව අත්තානං සඤ්ජානාමී’ති වා අස්ස සච්චතො ථෙතතො දිට්ඨි උප්පජ්ජති-
‘අත්තනාව අනත්තානං සඤ්ජානාමී’ති වා අස්ස සච්චතො ථෙතතො දිට්ඨි උප්පජ්ජති-
‘අනත්තනාව අත්තානං සඤ්ජානාමී’ති වා අස්ස සච්චතො ථෙතතො දිට්ඨි උප්පජ්ජති-
අථ වා පනස්ස එවං දිට්ඨි හොති –
‘යො මෙ අයං අත්තා වදො වෙදෙය්‍යො තත්‍ර තත්‍ර කල්‍යාණපාපකානං කම්මානං විපාකං පටිසංවෙදෙති,
සො ඛො පන මෙ අයං අත්තා නිච්චො ධුවො සස්සතො අවිපරිණාමධම්මො සස්සතිසමං තථෙව ඨස්සතී’ති.

ඉදං වුච්චති භික්ඛවෙ, දිට්ඨිගතං දිට්ඨිගහනං දිට්ඨිකන්තාරං දිට්ඨිවිසූකං දිට්ඨිවිප්ඵන්දිතං දිට්ඨිසංයොජනං. දිට්ඨිසංයොජනසංයුත්තො භික්ඛවෙ, අස්සුතවා පුථුජ්ජනො න පරිමුච්චති ජාතියා ජරාය මරණෙන සොකෙහි පරිදෙවෙහි දුක්ඛෙහි දොමනස්සෙහි උපායාසෙහි- ‘න පරිමුච්චති දුක්ඛස්මා’ති වදාමි.

‘සුතවා ච ඛො භික්ඛවෙ, අරියසාවකො –
අරියානං දස්සාවී, අරියධම්මස්ස කොවිදො, අරියධම්මෙ සුවිනීතො, සප්පුරිසානං දස්සාවී, සප්පුරිසධම්මස්ස කොවිදො, සප්පුරිසධම්මෙ සුවිනීතො –
මනසිකරණීයෙ ධම්මෙ පජානාති, අමනසිකරණීයෙ ධම්මෙ පජානාති.
සො මනසිකරණීයෙ ධම්මෙ පජානන්තො අමනසිකරණීයෙ ධම්මෙ පජානන්තො
යෙ ධම්මා න මනසිකරණීයා තෙ ධම්මෙ න මනසි කරොති,
යෙ ධම්මා මනසිකරණීයා තෙ ධම්මෙ මනසි කරොති.

‘තස්ස අමනසිකරණීයානං ධම්මානං අමනසිකාරා මනසිකරණීයානං ධම්මානං මනසිකාරා අනුප්පන්නා චෙව ආසවා න උප්පජ්ජන්ති, උප්පන්නා ච ආසවා පහීයන්ති.
“සො ‘ඉදං දුක්ඛ’න්ති යොනිසො මනසි කරොති,
‘අයං දුක්ඛසමුදයො’ති යොනිසො මනසි කරොති,
‘අයං දුක්ඛනිරොධො’ති යොනිසො මනසි කරොති,
‘අයං දුක්ඛනිරොධගාමිනී පටිපදා’ති යොනිසො මනසි කරොති.

තස්ස එවං යොනිසො මනසිකරොතො තීණි සංයොජනානි පහීයන්ති – සක්කායදිට්ඨි, විචිකිච්ඡා, සීලබ්බතපරාමාසො.
ඉමෙ වුච්චන්ති භික්ඛවෙ, ආසවා දස්සනා පහාතබ්බා.

“කතමෙ ච භික්ඛවෙ, ආසවා සංවරා පහාතබ්බා?
ඉධ භික්ඛවෙ,
භික්ඛු පටිසඞ්ඛා යොනිසො චක්ඛුන්ද්‍රිය සංවරසංවුතො විහරති.
යඤ්හිස්ස භික්ඛවෙ, චක්ඛුන්ද්‍රිය සංවරං අසංවුතස්ස විහරතො උප්පජ්ජෙය්‍යුං ආසවා විඝාතපරිළාහා, චක්ඛුන්ද්‍රිය සංවරං සංවුතස්ස විහරතො එවංස තෙ ආසවා විඝාතපරිළාහා න හොන්ති.

පටිසඞ්ඛා යොනිසො සොතින්ද්‍රිය සංවරසංවුතො විහරති.
යඤ්හිස්ස භික්ඛවෙ, සොතින්ද්‍රිය සංවරං අසංවුතස්ස විහරතො උප්පජ්ජෙය්‍යුං ආසවා විඝාතපරිළාහා, සොතින්ද්‍රිය සංවරං සංවුතස්ස විහරතො එවංස තෙ ආසවා විඝාතපරිළාහා න හොන්ති.

පටිසඞ්ඛා යොනිසො ඝානින්ද්‍රිය සංවරසංවුතො විහරති.
යඤ්හිස්ස භික්ඛවෙ, ඝානින්ද්‍රිය සංවරං අසංවුතස්ස විහරතො උප්පජ්ජෙය්‍යුං ආසවා විඝාතපරිළාහා, ඝානින්ද්‍රිය සංවරං සංවුතස්ස විහරතො එවංස තෙ ආසවා විඝාතපරිළාහා න හොන්ති.

පටිසඞ්ඛා යොනිසො ජිව්හින්ද්‍රිය සංවරසංවුතො විහරති.
යඤ්හිස්ස භික්ඛවෙ, ජිව්හින්ද්‍රිය සංවරං අසංවුතස්ස විහරතො උප්පජ්ජෙය්‍යුං ආසවා විඝාතපරිළාහා, ජිව්හින්ද්‍රිය සංවරං සංවුතස්ස විහරතො එවංස තෙ ආසවා විඝාතපරිළාහා න හොන්ති.

පටිසඞ්ඛා යොනිසො කායින්ද්‍රිය සංවරසංවුතො විහරති.
යඤ්හිස්ස භික්ඛවෙ, කායින්ද්‍රිය සංවරං අසංවුතස්ස විහරතො උප්පජ්ජෙය්‍යුං ආසවා විඝාතපරිළාහා, කායින්ද්‍රිය සංවරං සංවුතස්ස විහරතො එවංස තෙ ආසවා විඝාතපරිළාහා න හොන්ති.

පටිසඞ්ඛා යොනිසො මනින්ද්‍රිය සංවරසංවුතො විහරති.යඤ්හිස්ස භික්ඛවෙ, මනින්ද්‍රිය සංවරං අසංවුතස්ස විහරතො උප්පජ්ජෙය්‍යුං ආසවා විඝාතපරිළාහා, මනින්ද්‍රිය සංවරං සංවුතස්ස විහරතො එවංස තෙ ආසවා විඝාතපරිළාහා න හොන්ති.

“යඤ්හිස්ස භික්ඛවෙ, සංවරං අසංවුතස්ස විහරතො උප්පජ්ජෙය්‍යුං ආසවා විඝාතපරිළාහා, සංවරං සංවුතස්ස විහරතො එවංස තෙ ආසවා විඝාතපරිළාහා න හොන්ති.
ඉමෙ වුච්චන්ති භික්ඛවෙ, ආසවා සංවරා පහාතබ්බා”.

“කතමෙ ච භික්ඛවෙ, ආසවා පටිසෙවනා පහාතබ්බා?
ඉධ භික්ඛවෙ, භික්ඛු පටිසඞ්ඛා යොනිසො චීවරං පටිසෙවති – ‘යාවදෙව සීතස්ස පටිඝාතාය, උණ්හස්ස පටිඝාතාය, ඩංසමකසවාතාතපසරීංසප සම්ඵස්සානං පටිඝාතාය, යාවදෙව හිරිකොපීනප්පටිච්ඡාදනත්ථං’.
“පටිසඞ්ඛා යොනිසො පිණ්ඩපාතං පටිසෙවති – ‘නෙව දවාය, න මදාය, න මණ්ඩනාය, න විභූසනාය, යාවදෙව ඉමස්ස කායස්ස ඨිතියා යාපනාය, විහිංසූපරතියා, බ්‍රහ්මචරියානුග්ගහාය, ඉති පුරාණඤ්ච වෙදනං පටිහඞ්ඛාමි නවඤ්ච වෙදනං න උප්පාදෙස්සාමි, යාත්‍රා ච මෙ භවිස්සති අනවජ්ජතා ච ඵාසුවිහාරො ච’.
“පටිසඞ්ඛා යොනිසො සෙනාසනං පටිසෙවති – ‘යාවදෙව සීතස්ස පටිඝාතාය, උණ්හස්ස පටිඝාතාය, ඩංසමකසවාතාතපසරීංසපසම්ඵස්සානං පටිඝාතාය, යාවදෙව උතුපරිස්සයවිනොදනපටිසල්ලානාරාමත්ථං’.
“පටිසඞ්ඛා යොනිසො ගිලානප්පච්චයභෙසජ්ජපරික්ඛාරං පටිසෙවති – ‘යාවදෙව උප්පන්නානං වෙය්‍යාබාධිකානං වෙදනානං පටිඝාතාය, අබ්‍යාබජ්ඣපරමතාය’.
“යඤ්හිස්ස භික්ඛවෙ, අප්පටිසෙවතො උප්පජ්ජෙය්‍යුං ආසවා විඝාතපරිලාහා, පටිසෙවතො එවංස තෙ ආසවා විඝාතපරිලාහා න හොන්ති.
ඉමෙ වුච්චන්ති භික්ඛවෙ, ආසවා පටිසෙවනා පහාතබ්බා.

“කතමෙ ච භික්ඛවෙ, ආසවා අධිවාසනා පහාතබ්බා?
ඉධ භික්ඛවෙ, භික්ඛු පටිසඞ්ඛා යොනිසො ඛමො හොති සීතස්ස උණ්හස්ස, ජිඝච්ඡාය පිපාසාය. ඩංසමකසවාතාතපසරීංසපසම්ඵස්සානං, දුරුත්තානං දුරාගතානං වචනපථානං, උප්පන්නානං සාරීරිකානං වෙදනානං දුක්ඛානං තිබ්බානං ඛරානං කටුකානං අසාතානං අමනාපානං පාණහරානං අධිවාසකජාතිකො හොති.
“යඤ්හිස්ස භික්ඛවෙ, අනධිවාසයතො උප්පජ්ජෙය්‍යුං ආසවා විඝාතපරිළාහා, අධිවාසයතො එවංස තෙ ආසවා විඝාතපරිළාහා න හොන්ති.
ඉමෙ වුච්චන්ති භික්ඛවෙ, ආසවා අධිවාසනා පහාතබ්බා.

“කතමෙ ච භික්ඛවෙ, ආසවා පරිවජ්ජනා පහාතබ්බා?
ඉධ භික්ඛවෙ, භික්ඛු පටිසඞ්ඛා යොනිසො චණ්ඩං හත්ථිං පරිවජ්ජෙති, චණ්ඩං අස්සං පරිවජ්ජෙති, චණ්ඩං ගොණං පරිවජ්ජෙති, චණ්ඩං කුක්කුරං පරිවජ්ජෙති, අහිං ඛාණුං කණ්ටකට්ඨානං සොබ්භං පපාතං චන්දනිකං ඔළිගල්ලං.
යථාරූපෙ අනාසනෙ නිසින්නං යථාරූපෙ අගොචරෙ චරන්තං යථාරූපෙ පාපකෙ මිත්තෙ භජන්තං විඤ්ඤූ සබ්‍රහ්මචාරී පාපකෙසු ඨානෙසු ඔකප්පෙය්‍යුං, සො තඤ්ච අනාසනං තඤ්ච අගොචරං තෙ ච පාපකෙ මිත්තෙ පටිසඞ්ඛා යොනිසො පරිවජ්ජෙති.
“යඤ්හිස්ස භික්ඛවෙ, අපරිවජ්ජයතො උප්පජ්ජෙය්‍යුං ආසවා විඝාතපරිළාහා, පරිවජ්ජයතො එවංස තෙ ආසවා විඝාතපරිළාහා න හොන්ති.
ඉමෙ වුච්චන්ති භික්ඛවෙ, ආසවා පරිවජ්ජනා පහාතබ්බා.

“කතමෙ ච භික්ඛවෙ, ආසවා විනොදනා පහාතබ්බා?
ඉධ භික්ඛවෙ, භික්ඛු පටිසඞ්ඛා යොනිසො උප්පන්නං කාමවිතක්කං නාධිවාසෙති පජහති විනොදෙති බ්‍යන්තීකරොති අනභාවං ගමෙති, උප්පන්නං බ්‍යාපාදවිතක්කං නාධිවාසෙති පජහති විනොදෙති බ්‍යන්තීකරොති අනභාවං ගමෙති,
උප්පන්නං විහිංසාවිතක්කං නාධිවාසෙති පජහති විනොදෙති බ්‍යන්තීකරොති අනභාවං ගමෙති,
උප්පන්නුප්පන්නෙ පාපකෙ අකුසලෙ ධම්මෙ නාධිවාසෙති පජහති විනොදෙති බ්‍යන්තීකරොති අනභාවං ගමෙති.
“යඤ්හිස්ස භික්ඛවෙ, අවිනොදයතො උප්පජ්ජෙය්‍යුං ආසවා විඝාතපරිළාහා, විනොදයතො එවංස තෙ ආසවා විඝාතපරිළාහා න හොන්ති.
ඉමෙ වුච්චන්ති භික්ඛවෙ, ආසවා විනොදනා පහාතබ්බා.

“කතමෙ ච භික්ඛවෙ, ආසවා භාවනා පහාතබ්බා?
ඉධ භික්ඛවෙ, භික්ඛු පටිසඞ්ඛා යොනිසො සතිසම්බොජ්ඣඞ්ගං භාවෙති විවෙකනිස්සිතං විරාගනිස්සිතං නිරොධනිස්සිතං වොස්සග්ගපරිණාමිං.
පටිසඞ්ඛා යොනිසො ධම්මවිචයසම්බොජ්ඣඞ්ගං භාවෙති විවෙකනිස්සිතං විරාගනිස්සිතං නිරොධනිස්සිතං වොස්සග්ගපරිණාමිං.
පටිසඞ්ඛා යොනිසො වීරියසම්බොජ්ඣඞ්ගං භාවෙති විවෙකනිස්සිතං විරාගනිස්සිතං නිරොධනිස්සිතං වොස්සග්ගපරිණාමිං.
පටිසඞ්ඛා යොනිසො පීතිසම්බොජ්ඣඞ්ගං භාවෙති
විවෙකනිස්සිතං විරාගනිස්සිතං නිරොධනිස්සිතං වොස්සග්ගපරිණාමිං.
පටිසඞ්ඛා යොනිසො පස්සද්ධිසම්බොජ්ඣඞ්ගං භාවෙති විවෙකනිස්සිතං විරාගනිස්සිතං නිරොධනිස්සිතං වොස්සග්ගපරිණාමිං.
පටිසඞ්ඛා යොනිසො සමාධිසම්බොජ්ඣඞ්ගං භාවෙති විවෙකනිස්සිතං විරාගනිස්සිතං නිරොධනිස්සිතං වොස්සග්ගපරිණාමිං.
පටිසඞ්ඛා යොනිසො උපෙක්ඛාසම්බොජ්ඣඞ්ගං භාවෙති විවෙකනිස්සිතං විරාගනිස්සිතං නිරොධනිස්සිතං වොස්සග්ගපරිණාමිං.
“යඤ්හිස්ස භික්ඛවෙ, අභාවයතො උප්පජ්ජෙය්‍යුං ආසවා විඝාතපරිළාහා, භාවයතො එවංස තෙ ආසවා විඝාතපරිළාහා න හොන්ති. ඉමෙ වුච්චන්ති භික්ඛවෙ, ආසවා භාවනා පහාතබ්බා.

“යතො ඛො භික්ඛවෙ,
භික්ඛුනො යෙ ආසවා දස්සනා පහාතබ්බා තෙ දස්සනා පහීනා හොන්ති,
යෙ ආසවා සංවරා පහාතබ්බා තෙ සංවරා පහීනා හොන්ති,
යෙ ආසවා පටිසෙවනා පහාතබ්බා තෙ පටිසෙවනා පහීනා හොන්ති, යෙ ආසවා අධිවාසනා පහාතබ්බා තෙ අධිවාසනා පහීනා හොන්ති, යෙ ආසවා පරිවජ්ජනා පහාතබ්බා තෙ පරිවජ්ජනා පහීනා හොන්ති, යෙ ආසවා විනොදනා පහාතබ්බා තෙ විනොදනා පහීනා හොන්ති, යෙ ආසවා භාවනා පහාතබ්බා තෙ භාවනා පහීනා හොන්ති.

අයං වුච්චති, භික්ඛවෙ – ‘භික්ඛු සබ්බාසවසංවරසංවුතො විහරති, අච්ඡෙච්ඡි තණ්හං, විවත්තයි සංයොජනං, සම්මා මානාභිසමයා අන්තමකාසි දුක්ඛස්සා”’ති.
ඉදමවොච භගවා.
අත්තමනා තෙ භික්ඛූ භගවතො භාසිතං අභිනන්දුන්ති.

ප්‍රවර්ග
මජ්ඣිම නිකාය

රට්ඨපාල සූත්‍රය

මේ සූත්‍රය මජ්ඣිම නිකායේ-මජ්ඣිමපණ්ණාස පාළි-රාජ වග්ගය- රට්ඨපාල මහා රහතන් වහන්සේ තම උපන් ගමට පැමිණි අවස්ථාවේ සිදුවූ සිද්ධීන් ඇතුලත් වන සූත්‍රයේ කොටසක් බව සිහි තබාගන්න.

අථ ඛො ආයස්මා රට්ඨපාලො භුත්තාවී ඔනීතපත්තපාණී ඨිතකොව ඉමා ගාථා අභාසි –

“පස්ස චිත්තීකතං බිම්බං
අරුකායං සමුස්සිතං
ආතුරං බහුසඞ්කප්පං
යස්ස නත්ථි ධුවං ඨිති

පස්ස චිත්තීකතං රූපං
මණිනා කුණ්ඩලෙන ච
අට්ඨි තචෙන ඔනද්ධං
සහ වත්ථෙභි සොභති

අලත්තකකතා පාදා
මුඛං චුණ්ණකමක්ඛිතං
අලං බාලස්ස මොහාය
නො ච පාරගවෙසිනො

අට්ඨපාදකතා කෙසා
නෙත්තා අඤ්ජනමක්ඛිතා
අලං බාලස්ස මොහාය
නො ච පාරගවෙසිනො

අඤ්ජනීවණ්ණවා චිත්තා
පූතිකායො අලඞ්කතො
අලං බාලස්ස මොහාය
නො ච පාරගවෙසිනො.

ඔදහි මිගවො පාසං
නාසදා වාකරං මිගො
භුත්වා නිවාපං ගච්ඡාමි
කන්දන්තෙ මිගබන්ධකෙ”ති.

අථ ඛො ආයස්මා රට්ඨපාලො ඨිතකොව ඉමා ගාථා භාසිත්වා යෙන රඤ්ඤො කොරබ්‍යස්ස මිගචීරං තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා අඤ්ඤතරස්මිං රුක්ඛමූලෙ දිවාවිහාරං නිසීදි.

රාජා කොරබ්‍යොන උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මතා රට්ඨපාලෙන සද්ධිං සම්මොදි. සම්මොදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරෙත්වා එකමන්තං අට්ඨාසි. එකමන්තං ඨිතො ඛො රාජා කොරබ්‍යො ආයස්මන්තං රට්ඨපාලං එතදවොච.

චත්තාරිමානි, භො රට්ඨපාල, පාරිජුඤ්ඤානි යෙහි පාරිජුඤ්ඤෙහි සමන්නාගතා ඉධෙකච්චෙ කෙසමස්සුං ඔහාරෙත්වා කාසායානි වත්ථානි අච්ඡාදෙත්වා අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජන්ති.
කතමානි චත්තාරි?
ජරාපාරිජුඤ්ඤං,
බ්‍යාධිපාරිජුඤ්ඤං,
භොගපාරිජුඤ්ඤං,
ඤාතිපාරිජුඤ්ඤං.
තානි භොතො රට්ඨපාලස්ස නත්ථි. කිං භවං රට්ඨපාලො ඤත්වා වා දිස්වා වා සුත්වා වා අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතො”ති?

“අත්ථි ඛො මහාරාජ, තෙන භගවතා ජානතා පස්සතා අරහතා සම්මාසම්බුද්ධෙන චත්තාරො ධම්මුද්දෙසා උද්දිට්ඨා,
යෙ අහං ඤත්වා ච දිස්වා ච සුත්වා ච අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතො.

කතමෙ චත්තාරො?

1. උපනිය්‍යති ලොකො අද්ධුවො’ති ඛො මහාරාජ, තෙන භගවතා ජානතා පස්සතා අරහතා සම්මාසම්බුද්ධෙන පඨමො ධම්මුද්දෙසො උද්දිට්ඨො, යමහං ඤත්වා ච දිස්වා සුත්වා ච අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතො.

2. අතාණො ලොකො අනභිස්සරො’ති ඛො මහාරාජ, තෙන භගවතා ජානතා පස්සතා අරහතා සම්මාසම්බුද්ධෙන දුතියො ධම්මුද්දෙසො උද්දිට්ඨො, යමහං ඤත්වා ච දිස්වා සුත්වා ච අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතො.

3. අස්සකො ලොකො සබ්බං පහාය ගමනීය’න්ති ඛො මහාරාජ, තෙන භගවතා ජානතා පස්සතා අරහතා සම්මාසම්බුද්ධෙන තතියො ධම්මුද්දෙසො උද්දිට්ඨො, යමහං ඤත්වා ච දිස්වා සුත්වා ච අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතො.

4. ඌනො ලොකො අතිත්තො තණ්හාදාසො’ති ඛො මහාරාජ, තෙන භගවතා ජානතා පස්සතා අරහතා සම්මාසම්බුද්ධෙන චතුත්ථො ධම්මුද්දෙසො උද්දිට්ඨො, යමහං ඤත්වා ච දිස්වා සුත්වා ච අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතො.

ඉමෙ ඛො මහාරාජ, තෙන භගවතා ජානතා පස්සතා අරහතා සම්මාසම්බුද්ධෙන චත්තාරො ධම්මුද්දෙසා උද්දිට්ඨා, යෙ අහං ඤත්වා ච දිස්වා සුත්වා ච අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතො”ති.

ඉදමවොච ආයස්මා රට්ඨපාලො. ඉදං වත්වා අථාපරං එතදවොච-

“පස්සාමි ලොකෙ සධනෙ මනුස්සෙ
ලද්ධාන විත්තං න දදන්ති මොහා
ලුද්ධා ධනං සන්නිචයං කරොන්ති
භිය්‍යොව කාමෙ අභිපත්ථයන්ති”

“රාජා පසය්හා පථවිං විජිත්වා
සසාගරන්තං මහිමා වසන්තො
ඔරං සමුද්දස්ස අතිත්තරූපො
පාරං සමුද්දස්සපි පත්ථයෙථ”

“රාජා ච අඤ්ඤෙ ච බහූ මනුස්සා
අවීතතණ්හා මරණං උපෙන්ති
ඌනාව හුත්වාන ජහන්ති දෙහං
කාමෙහි ලොකම්හි න හත්ථි තිත්ති”

“කන්දන්ති නං ඤාතී පකිරිය කෙසෙ
අහොවතා නො අමරාති චාහු
වත්ථෙන නං පාරුතං නීහරිත්වා
චිතං සමාදාය තතොඩහන්ති”

“සො ඩය්හති සූලෙහි තුජ්ජමානො
එකෙන වත්ථෙන පහාය භොගෙ
න මීයමානස්ස භවන්ති තාණා
ඤාතීධ මිත්තා අථ වා සහායා”

දායාදකා තස්ස ධනං හරන්ති
සත්තො පන ගච්ඡති යෙන කම්මං
න මීයමානං ධනමන්වෙති කිඤ්චි
පුත්තා ච දාරා ච ධනඤ්ච රට්ඨං

“න දීඝමායුං ලභතෙ ධනෙන
න චාපි විත්තෙන ජරං විහන්ති
අප්පං හිදං ජීවිතමාහු ධීරා
අසස්සතං විප්පරිණාමධම්මං”

“අඩ්ඪා දලිද්දා ච ඵුසන්ති ඵස්සං
බාලො ච ධීරො ච තථෙව ඵුට්ඨො
බාලො ච බාල්‍යා වධිතොව සෙති
ධීරො ච න වෙධති ඵස්සඵුට්ඨො”

“තස්මා හි පඤ්ඤාව ධනෙන සෙය්‍යො
යාය වොසානං ඉධාධිගච්ඡති
අබ්‍යොසිතත්තා හි භවාභවෙසු
පාපානි කම්මානි කරොන්ති මොහා”

“උපෙති ගබ්භඤ්ච පරඤ්ච ලොකං
සංසාරමාපජ්ජ පරම්පරාය
තස්සප්පපඤ්ඤො අභිසද්දහන්තො
උපෙති ගබ්භඤ්ච පරඤ්ච ලොකං”

“චොරො යථා සන්ධිමුඛෙ ගහිතො
සකම්මුනා හඤ්ඤති පාපධම්මො
එවං පජා පෙච්ච පරම්හි ලොකෙ
සකම්මුනා හඤ්ඤති පාපධම්මො”

“කාමාහි චිත්‍රා මධුරා මනොරමා
විරූපරූපෙන මථෙන්ති චිත්තං
ආදීනවං කාමගුණෙසු දිස්වා
තස්මා අහං පබ්බජිතොම්හි රාජ”

“දුමප්ඵලානෙව පතන්ති මාණවා
දහරා ච වුඩ්ඪා ච සරීරභෙදා
එතං විදිත්වා පබ්බජිතොම්හි රාජ
අපණ්ණකං සාමඤ්ඤමෙව සෙය්‍යො”ති.

ප්‍රවර්ග
මජ්ඣිම නිකාය

වාසෙට්ඨ සූත්‍රය

මේ සූත්‍රය මජ්ඣිම නිකායේ-මජ්ඣිමපණ්ණාස පාළි-බ්‍රාහ්මණ වග්ගය- බ්‍රාහ්මණයෙක් වන්නේ කෙසේදැයි පැහැදිලි කර දෙන අනුශාසනාව ඇතුලත් සූත්‍රයේ කොටසක් බව සිහි තබාගන්න.

වාසෙට්ඨ
“අනුඤ්ඤාතපටිඤ්ඤාතා, තෙවිජ්ජා මයමස්ම භො,
අහං පොක්ඛරසාතිස්ස, තාරුක්ඛස්සා’යං මාණවො.

තෙවිජ්ජානං යදක්ඛාතං, තත්‍ර කෙවලිනො’ස්ම සෙ,
පදකා’ස්ම වෙය්‍යාකරණා, ජප්පෙ ආචරියසාදිසා.
තෙසං නො ජාතිවාදස්මිං, විවාදො අත්ථි ගොතම.

ජාතියා බ්‍රාහ්මණො හොති, භාරද්වාජො ඉති භාසති,
අහඤ්ච කම්මිනා බ්‍රෑමි, එවං ජානාහි චක්ඛුම.

තෙ න සක්කොම සඤ්ඤාපෙතුං අඤ්ඤමඤ්ඤං මයං උභො,
භගවන්තං පුට්ඨුමාගම්ම, සම්බුද්ධං ඉති විස්සුතං.

චන්දං යථා ඛයාතීතං, පෙච්ච පඤ්ජලිකා ජනා,
වන්දමානා නමස්සන්ති, එවං ලොකස්මි ගොතමං.

චක්ඛුං ලොකෙ සමුප්පන්නං, මයං පුච්ඡාම ගොතමං,
ජාතියා බ්‍රාහ්මණො හොති, උදාහු භවති කම්මනා,
අජානතං නො පබ්‍රෑහි, යථා ජානෙමු බ්‍රාහ්මණං”.

වාසෙට්ඨාති, භගවා

“තෙසං වොහං බ්‍යක්ඛිස්සං, අනුපුබ්බං යථා තථං,
ජාතිවිභාගං පාණානං, අඤ්ඤමඤ්ඤා හි ජාතියො.

තිණරුක්ඛෙපි ජානාථ, න චාපි පටිජානරෙ,
ලිඬගං ජාතිමයං තෙසං, අඤ්ඤමඤ්ඤා හි ජාතියො.

තතො කීටෙ පටඬගෙ ච, යාච කුන්තකිපිල්ලිකෙ,
ලිඬගං ජාතිමයං තෙසං, අඤ්ඤමඤ්ඤා හි ජාතියො.

චතුප්පදෙපි ජානාථ, ඛුද්දකෙ ච මහල්ලකෙ,
ලිඬගං ජාතිමයං තෙසං, අඤ්ඤමඤ්ඤා හි ජාතියො.

පාදුදරෙ’පි ජානාථ, උරගෙ දීඝපිට්ඨිකෙ,
ලිඬගං ජාතිමයං තෙසං, අඤ්ඤමඤ්ඤා හි ජාතියො.

තතො මච්ඡෙ’පි ජානාථ, ඔදකෙ වාරිගොචරෙ,
ලිඬගං ජාතිමයං තෙසං, අඤ්ඤමඤ්ඤා හි ජාතියො.

තතො පක්ඛිපි ජානාථ, පත්තයානෙ විභඬගමෙ,
ලිඬගං ජාතිමයං තෙසං, අඤ්ඤමඤ්ඤා හි ජාතියො.

යථා එතාසු ජාතීසු, ලිඬගං ජාතිමයං පුථු,
එවං නත්ථි මනුස්සෙසු, ලිඬගං ජාතිමයං පුථු.

න කෙසෙහි න සීසෙහි, න කණ්ණෙහි න අක්ඛිහි,
න මුඛෙන න නාසාය, න ඔට්ඨෙහි භමූහි වා.

න ගීවාය න අංසෙහි න උදරෙන න පිට්ඨියා,
න යොනියා න උරසා න සම්බාධෙ න මෙථුනෙ.

න හත්ථෙහි න පාදෙහි නාඬගුලීහි නඛෙහි වා,
න ජඬඝාහි න ඌරූහි න වණ්ණෙන සරෙන වා,
ලිඬගං ජාතිමයං නෙව යථා අඤ්ඤාසු ජාතීසු.

පච්චත්තඤ්ච සරීරෙසු මනුස්සෙ සේවතං න විජ්ජති,
වොහාරඤ්ච මනුස්සෙසු සමඤ්ඤාය පවුච්චති.

යො හි කොචි මනුස්සෙසු ගොරක්ඛං උපජීවති,
එවං වාසෙට්ඨ ජානාහි කස්සකො සො න බ්‍රාහ්මණො.

යො හි කොචි මනුස්සෙසු පුථු සිප්පෙන ජීවති,
එවං වාසෙට්ඨ ජානාහි සිප්පිකො සො න බ්‍රාහ්මණො.

යො හි කොචි මනුස්සෙසු වොහාරං උපජීවති,
එවං වාසෙට්ඨ ජානාහි වාණිජො සො න බ්‍රාහ්මණො.

යො හි කොචි මනුස්සෙසු පරපෙස්සෙන ජීවති,
එවං වාසෙට්ඨ ජානාහි පෙස්සිකො සො න බ්‍රාහ්මණො.

යො හි කොචි මනුස්සෙසු අදින්නං උපජීවති,
එවං වාසෙට්ඨ ජානාහි චොරො එසො න බ්‍රාහ්මණො.

යො හි කොචි මනුස්සෙසු ඉස්සත්ථං උපජීවති,
එවං වාසෙට්ඨ ජානාහි යොධාජීවො න බ්‍රාහ්මණො.

යො හි කොචි මනුස්සෙසු පොරොහිච්චෙන ජීවති,
එවං වාසෙට්ඨ ජානාහි යාජකො සො න බ්‍රාහ්මණො.

යො හි කොචි මනුස්සෙසු ගාමං රට්ඨඤ්ච භුඤ්ජති,
එවං වාසෙට්ඨ ජානාහි රාජා එසො න බ්‍රාහ්මණො.

නවා’ හං බ්‍රාහ්මණං බ්‍රෑමි යොනිජං මත්තිසම්භවං,
භොවාදි නාම සො හොති සචෙ හොති සකිඤ්චනො,
අකිඤ්චනං අනාදානං, තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

සබ්බසංයොජනං ඡෙත්වා යො වෙ න පරිතස්සති,
සඬගාතිගං විසංයුත්තං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

ඡෙත්වා නද්ධිං වරත්තඤ්ච සන්දානං සහනුක්කමං,
උක්ඛිත්තපලිඝං බුද්ධං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

අක්කොසං වධබන්‍ධඤ්ච අදුට්ඨො යො තිතික්ඛති,
ඛන්තීබලං බලානීකං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

අක්කොධනං වතවන්තං සීලවන්තං අනුස්සදං,
දන්තං අන්තිමසාරීරං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

වාරි පොක්ඛරපත්තෙව ආරග්ගෙරිව සාසපො,
යො න ලිම්පති කාමෙසු තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

යො දුක්ඛස්ස පජානාති ඉධෙ’ව ඛයමත්තනො,
පන්නභාරං විසංයුත්තං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

ගම්භීරපඤ්ඤං මෙධාවිං මග්ගාමග්ගස්ස කොවිදං,
උත්තමත්ථං අනුප්පත්තං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

අසංසට්ඨං ගහට්ඨෙහි අනාගාරෙහි චූභයං,
අනොකසාරිං අප්පිච්ඡං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

නිධාය දණ්ඩං භූතෙසු තසෙසු ථාවරෙසු ච,
යො න හන්ති න ඝාතෙති තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

අවිරුද්ධං විරුද්ධෙසු අත්තදණ්ඩෙසු නිබ්බුතං,
සාදානෙසු අනාදානං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

යස්ස රාගො ච දොසො ච මානො මක්ඛො ච පාතිතො,
සාසපොරිව ආරග්ගා තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

අකක්කසං විඤ්ඤපනිං ගිරං සච්චං උදීරයෙ,
යාය නාභිසජ්ජෙ කිඤ්චි තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

යො’ධ දීඝං ව රස්සං වා අණුං ථූලං සුභාසුභං,
ලොකෙ අදින්නං නාදියති තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

ආසා යස්ස න විජ්ජන්ති අස්මිං ලොකෙ පරම්හි ච,
නිරාසාසං විසංයුත්තං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

යස්සාලයා න විජ්ජන්ති අඤ්ඤාය අකථංකථී,
අමතොගධං අනුප්පත්තං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

යොධ පුඤ්ඤච පාපඤ්ච උභොසඬගං උපච්චගා,
අසොකං විරජං සුද්ධං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

චන්දං ව විමලං සුද්ධං විප්පසන්නමනාවිලං,
නන්දි භවපරික්ඛීණං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

යො ඉමං පලිපථං දුග්ගං සංසාරං මොහමච්චගා,
තිණ්ණො පාරගතො ඣායී අනෙජො අකථංකථී,
අනුපාදාය නිබ්බුතො තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

යොධං කාමෙ පහත්වාන අනාගාරො පරිබ්බජෙ,
කාමභවපරික්ඛීණං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

යොධ තණ්හං පහන්ත්වාන අනාගාරො පරිබ්බජෙ,
තණ්හාභවපරික්ඛීණං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

හිත්වා මානුසකං යොගං දිබ්බං යොගං උපච්චගා,
සබ්බයොගවිසංයුත්තං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

හිත්වා රතිඤ්ච අරතිඤ්ච සීතිභූතං නිරූපධිං,
සබ්බලොකාභිභුං වීරං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

චුතිං යො වෙදි සත්තානං උපපත්තිඤ්ච සබ්බසො,
අසත්තං සුගතං බුද්ධං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

යස්ස ගතිං න ජානන්ති දෙවා ගන්ධබ්බ මානුසා,
ඛීණාසවං අරහන්තං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

යස්ස පුරෙ ච පච්ඡා ච මජ්ඣෙ ච නත්ථි කිඤ්චනං,
අකිඤ්චනං අනාදානං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

උසභං පවරං වීරං මහෙසිං විජිතාවීනං,
අනෙජං න්හාතකං බුද්ධං තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

පුබ්බෙ නිවාසං යො වෙදි සග්ගාපායඤ්ච පස්සති,
අථො ජාතික්ඛයං පත්තො තමහං බ්‍රෑමි බ්‍රාහ්මණං.

සමඤ්ඤා හෙසා ලොකස්මිං නාමගොත්තං පකප්පිතං,
සම්මුච්චා සමුදාගතං තත්ථ තත්ථ පකප්පිතං.

දීඝරත්තානුසයිතං දිට්ඨිගතමජානතං,
අජානන්තා නො පබ්‍රැන්ති ජාතියා හොති බ්‍රාහ්මණො.

න ජච්චා බ්‍රාහ්මණො හොති න ජච්චා හොති අබ්‍රාහ්මණො,
කම්මනා බ්‍රාහ්මණො හොති කම්මනා හොති අබ්‍රාහ්මණො.

කස්සකො කම්මනා හොති සිප්පිකො හොති කම්මනා,
වාණිජො කම්මනා හොති පෙස්සිකො හොති කම්මනා.

චොරොපි කම්මනා හොති යොධාජීවොපි කම්මනා,
යාජකො කම්මනා හොති රාජාපි හොති කම්මනා.

එවමෙතං යථාභූතං කම්මං පස්සන්ති පණ්ඩිතා,
පටිච්ච සමුප්පාදදසා කම්ම විපාකකොවිදා.

කම්මානා වත්තති ලොකො කම්මනා වත්තති පජා,
කම්ම නිබන්ධනා සත්තා රථස්සාණීව යායතො.

තපෙන බ්‍රහ්මචරියෙන සංයමෙන දමෙන ච,
එතෙන බ්‍රාහ්මණො හොති එතං බ්‍රාහ්මණමුත‍්තමං.

තීහි විජ්ජාහි සම්පන්නො සන්තො ඛීණපුනබ්භවො,
එවං වාසෙට්ඨ ජානාහි බ්‍රහ්මා සක්කො විජානත”න්ති.

ප්‍රවර්ග
මජ්ඣිම නිකාය

භද්දෙකරත්ත සූත්‍රය

මේ සූත්‍රය මජ්ඣිම නිකායේ-උපරිපණ්ණාස පාළි-විභඞ්ග වග්ගය- යහපත් රාත්‍රියක් ගත කිරීම සඳහා පිළිපැදිය යුතු ප්‍රතිපදාව පැහැදිලි කර දෙන අනුශාසනාව ඇතුලත් සූත්‍රයේ කොටසක් බව සිහි තබාගන්න.

“අතීතං නාන්වාගමෙය්‍ය නප්පටිකඞ්ඛෙ අනාගතං-
යදතීතං පහීනං තං අප්පත්තඤ්ච අනාගතං

පච්චුප්පන්නඤ්ච යො ධම්මං, තත්ථ තත්ථ විපස්සති-
අසංහීරං අසංකුප්පං තං විද්වා මනුබ්‍රැහයෙ

අජ්ජෙව කිච්චමාතප්පං කො ජඤ්ඤා මරණං සුවෙ-
න හි නො සඞ්ගරං තෙන මහාසෙනෙන මච්චුනා

එවං විහාරිං ආතාපිං අහොරත්තමතන්දිතං-
තං වෙ භද්දෙකරත්තොති, සන්තො ආචික්ඛතෙ මුනි”ති.

ප්‍රවර්ග
මජ්ඣිම නිකාය

ඉසිගිලි සූත්‍රය

මේ සූත්‍රය මජ්ඣිම නිකායේ-උපරිපණ්ණාස පාළි-අනුපද වග්ගය- පසේ බුදුවරයන් වහන්සේලාගේ නම් මෙන්ම, ඒ උත්තමයන්ගේ ගුණයන්ද පෙන්වා දෙමින් දේශනා කල සූත්‍රය බව සිහි තබාගන්න.

එවං මෙ සුතං
එකං සමයං භගවා රාජගහෙ විහරති ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ. තත්‍ර ඛො භගවා භික්ඛූ ආමන්තෙසි – ‘භික්ඛවො’ති. ‘භදන්තෙ’ති තෙ භික්ඛූ භගවතො පච්චස්සොසුං.
භගවා එතදවොච –
“පස්සථ නො තුම්හෙ භික්ඛවෙ, එතං වෙභාරං පබ්බත”න්ති?
‘එවං භන්තෙ’.
“එතස්සපි ඛො භික්ඛවෙ, වෙභාරස්ස පබ්බතස්ස අඤ්ඤාව සමඤ්ඤා අහොසි අඤ්ඤා පඤ්ඤත්ති”.
“පස්සථ නො තුම්හෙ භික්ඛවෙ, එතං පණ්ඩවං පබ්බත”න්ති?
‘එවං භන්තෙ’.
“එතස්සපි ඛො භික්ඛවෙ, පණ්ඩවස්ස පබ්බතස්ස අඤ්ඤාව සමඤ්ඤා අහොසි අඤ්ඤා පඤ්ඤත්ති”.
“පස්සථ නො තුම්හෙ භික්ඛවෙ, එතං වෙපුල්ලං පබ්බත”න්ති?
‘එවං භන්තෙ’.
“එතස්සපි ඛො භික්ඛවෙ, වෙපුල්ලස්ස පබ්බතස්ස අඤ්ඤාව සමඤ්ඤා අහොසි අඤ්ඤා පඤ්ඤත්ති”.
“පස්සථ නො තුම්හෙ භික්ඛවෙ, එතං ගිජ්ඣකූටං පබ්බත”න්ති?
‘එවං භන්තෙ’.
“එතස්සපි ඛො භික්ඛවෙ, ගිජ්ඣකූටස්ස පබ්බතස්ස අඤ්ඤාව සමඤ්ඤා අහොසි අඤ්ඤා පඤ්ඤත්ති”.
“පස්සථ නො තුම්හෙ භික්ඛවෙ, ඉමං ඉසිගිලිං පබ්බත”න්ති?
‘එවං භන්තෙ’.
“ඉමස්ස ඛො පන භික්ඛවෙ, ඉසිගිලිස්ස පබ්බතස්ස එසාව සමඤ්ඤා අහොසි එසා පඤ්ඤත්ති”.
“භූතපුබ්බං භික්ඛවෙ, පඤ්ච පච්චෙක බුද්ධ සතානි ඉමස්මිං ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ චිරනිවාසිනො අහෙසුං. තෙ ඉමං පබ්බතං පවිසන්තා දිස්සන්ති, පවිට්ඨා න දිස්සන්ති. තමෙනං මනුස්සා දිස්වා එවමාහංසු – ‘අයං පබ්බතො ඉමෙ ඉසි ගිලතී’ති- ‘ඉසිගිලි ඉසිගිලි’ ත්වෙව සමඤ්ඤා උදපාදි.
ආචික්ඛිස්සාමි භික්ඛවෙ, පච්චෙකබුද්ධානං නාමානි, කිත්තයිස්සාමි භික්ඛවෙ, පච්චෙකබුද්ධානං නාමානි, දෙසිස්සාමි භික්ඛවෙ, පච්චෙකබුද්ධානං නාමානි. තං සුණාථ, සාධුකං මනසි කරොථ! භාසිස්සාමී”ති.
‘එවං භන්තෙ’ති, ඛො තෙ භික්ඛූ භගවතො පච්චස්සොසුං.
භගවා එතදවොච –
“අරිට්ඨො නාම භික්ඛවෙ, පච්චෙක බුද්ධො ඉමස්මිං ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ චිරනිවාසී අහොසි!
උපරිට්ඨො නාම භික්ඛවෙ, පච්චෙක බුද්ධො ඉමස්මිං ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ චිරනිවාසී අහොසි!
තගරසිඛී නාම භික්ඛවෙ, පච්චෙක බුද්ධො ඉමස්මිං ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ චිරනිවාසී අහොසි!
යසස්සී නාම භික්ඛවෙ, පච්චෙක බුද්ධො ඉමස්මිං ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ චිරනිවාසී අහොසි!
සුදස්සනො නාම භික්ඛවෙ, පච්චෙක බුද්ධො ඉමස්මිං ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ චිරනිවාසී අහොසි!
පියදස්සී නාම භික්ඛවෙ, පච්චෙක බුද්ධො ඉමස්මිං ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ චිරනිවාසී අහොසි!
ගන්ධාරො නාම භික්ඛවෙ, පච්චෙක බුද්ධො ඉමස්මිං ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ චිරනිවාසී අහොසි!
පිණ්ඩොලො නාම භික්ඛවෙ, පච්චෙක බුද්ධො ඉමස්මිං ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ චිරනිවාසී අහොසි!
උපාසභො නාම භික්ඛවෙ, පච්චෙක බුද්ධො ඉමස්මිං ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ චිරනිවාසී අහොසි!
නීතො නාම භික්ඛවෙ, පච්චෙක බුද්ධො ඉමස්මිං ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ චිරනිවාසී අහොසි!
තථො නාම භික්ඛවෙ, පච්චෙක බුද්ධො ඉමස්මිං ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ චිරනිවාසී අහොසි!
සුතවා නාම භික්ඛවෙ, පච්චෙක බුද්ධො ඉමස්මිං ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ චිරනිවාසී අහොසි!
භාවිතත්තො නාම භික්ඛවෙ, පච්චෙක බුද්ධො ඉමස්මිං ඉසිගිලිස්මිං පබ්බතෙ චිරනිවාසී අහොසි!”

“යෙ සත්තසාරා අනිඝා නිරාසා
පච්චෙකමෙවජ්ඣගමුංසු බොධිං
තෙසං විසල්ලානං නරුත්තමානං
නාමානි මෙ කිත්තයතො සුණාථ!”

“අරිට්ඨො, උපරිට්ඨො, තගරසිඛී, යසස්සී,
සුදස්සනො, පියදස්සී ච බුද්ධො,
ගන්ධාරො, පිණ්ඩොලො, උපාසභො ච
නීතො, තථො, සුතවා, භාවිතත්තො,

සුම්භො, සුභො, මෙථුලො, අට්ඨමො ච
අථස්සුමෙඝො, අනීඝො, සුදාඨො,
පච්චෙකබුද්ධා භවනෙත්තිඛීණා,
හිඞ්ගූ ච හිඞ්ගො ච මහානුභාවා,

ද්වෙ ජාලිනො මුනිනො, අට්ඨකො ච
අථ කොසලො බුද්ධො, අථො සුබාහු,
උපනෙමිසො, නෙමිසො, සන්තචිත්තො,
සච්චො, තථො, විරජො, පණ්ඩිතො ච

කාළූපකාළා, විජිතො, ජිතො ච
අඞ්ගො ච පඞ්ගො ච ගුත්තිජිතො ච
පස්සී ජහී උපධිං දුක්ඛමූලං,
අපරාජිතො මාරබලං අජෙසි,

සත්ථා, පවත්තා, සරභඞ්ගො, ලොමහංසො,
උච්චඞ්ගමායො අසිතො අනාසවො,
මනොමයො මානච්ඡිදො ච බන්ධුමා,
තදාධිමුත්තො විමලො ච කෙතුමා,

කෙතුම්භරාගො ච මාතඞ්ගො, අරියො,
අථච්චුතො අච්චුතගාමබ්‍යාමකො,
සුමඞ්ගලො, දබ්බිලො, සුපතිට්ඨිතො,
අසය්හො ඛෙමාභිරතො ච සොරතො,

දුරන්නයො, සඞ්ඝො, අථොපි උච්චයො,
අපරො මුනි සය්හො අනොමනික්කමො,
ආනන්ද, නන්දො, උපනන්දො, ද්වාදස,
භාරද්වාජො, අන්තිමදේහධාරී,

බෝධී, මහානාමො, අථොපි උත්තරො,
කේසී, සිඛී, සුන්දරො, භාරද්වාජෝ,
තිස්සූපතිස්සා, භවබන්ධනච්ඡිදා,
උපසීදරී, තණ්හච්ඡිදො ච සීදරී,
බුද්ධෝ, අහු, මඞ්ගලො, වීතරාගො,
උසභච්ඡිදා ජාලිනිං දුක්ඛමූලං,
සන්තං පදං අජ්ඣගමොපනීතො,
උපොසථො, සුන්දරො, සච්චනාමො,

ජෙතො, ජයන්තො, පදුමො, උප්පලො ච
පදුමුත්තරො, රක්ඛිතො, පබ්බතො ච
මානත්ථද්ධො, සොභිතො, වීතරාගො,
කණ්හො ච බුද්ධො සුවිමුත්තචිත්තො,

එතෙ ච අඤ්ඤෙ ච මහානුභාවා,
පච්චෙක බුද්ධා භවනෙත්ති ඛීණා,
තෙ සබ්බසඞ්ගාතිගතෙ මහෙසී,
පරිනිබ්බුතෙ වන්දථ අප්පමෙය්‍යෙ”ති.

ප්‍රවර්ග
මජ්ඣිම නිකාය

සච්චවිභඞ්ග සූත්‍රය

මේ සූත්‍රය මජ්ඣිම නිකායේ-උපරිපණ්ණාසපාළි-විභඬග වග්ගය- චතුරාර්ය සත්‍යය එකින් එක බෙදා දක්වමින් සරල ආකාරයෙන් දේශනා කල සූත්‍රය බව සිහි තබාගන්න.

එවං මෙ සුතං
එකං සමයං භගවා බාරාණසියං විහරති ඉසිපතනෙ මිගදායෙ. තත්‍ර ඛො භගවා භික්ඛූ ආමන්තෙසි – ‘භික්ඛවො’ති.
‘භදන්තෙ’ති තෙ භික්ඛූ, භගවතො පච්චස්සොසුං.

භගවා එතදවොච –
“තථාගතෙන, භික්ඛවෙ, අරහතා සම්මාසම්බුද්ධෙන බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මිං.
යදිදං –
චතුන්නං අරියසච්චානං ආචික්ඛනා දෙසනා පඤ්ඤාපනා පට්ඨපනා විවරණා විභජනා උත්තානීකම්මං.

කතමෙසං චතුන්නං?
දුක්ඛස්ස අරියසච්චස්ස ආචික්ඛනා දෙසනා පඤ්ඤාපනා පට්ඨපනා විවරණා විභජනා උත්තානීකම්මං,
දුක්ඛ සමුදයස්ස අරියසච්චස්ස ආචික්ඛනා දෙසනා පඤ්ඤාපනා පට්ඨපනා විවරණා විභජනා උත්තානීකම්මං,
දුක්ඛ නිරොධස්ස අරියසච්චස්ස ආචික්ඛනා දෙසනා පඤ්ඤාපනා පට්ඨපනා විවරණා විභජනා උත්තානීකම්මං,
දුක්ඛ නිරොධ ගාමිනියා පටිපදාය අරියසච්චස්ස ආචික්ඛනා දෙසනා පඤ්ඤාපනා පට්ඨපනා විවරණා විභජනා උත්තානීකම්මං.

තථාගතෙන භික්ඛවෙ, අරහතා සම්මාසම්බුද්ධෙන බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මිං,
යදිදං –
ඉමෙසං චතුන්නං අරියසච්චානං ආචික්ඛනා දෙසනා පඤ්ඤාපනා පට්ඨපනා විවරණා විභජනා උත්තානීකම්මං.

“සෙවථ භික්ඛවෙ, සාරිපුත්ත මොග්ගල්ලානෙ’ භජථ භික්ඛවෙ, සාරිපුත්ත මොග්ගල්ලානෙ’. පණ්ඩිතා භික්ඛූ අනුග්ගාහකා සබ්‍රහ්මචාරීනං.
සෙය්‍යථාපි භික්ඛවෙ, ජනෙත්ති එවං සාරිපුත්තො’.
සෙය්‍යථාපි ජාතස්ස ආපාදෙතා එවං මොග්ගල්ලානො’.
සාරිපුත්තො භික්ඛවෙ, සොතාපත්තිඵලෙ විනෙති. මොග්ගල්ලානො උත්තමත්ථෙ විනෙති.
සාරිපුත්තො භික්ඛවෙ, පහොති චත්තාරි අරියසච්චානි විත්ථාරෙන ආචික්ඛිතුං දෙසෙතුං පඤ්ඤාපෙතුං පට්ඨපෙතුං විවරිතුං විභජිතුං උත්තානීකාතු”න්ති.
ඉදමවොච භගවා.
ඉදං වත්වාන සුගතො උට්ඨායාසනා විහාරං පාවිසි.

තත්‍ර ඛො ආයස්මා සාරිපුත්තො අචිරපක්කන්තස්ස භගවතො භික්ඛූ ආමන්තෙසි – ‘ආවුසො භික්ඛවො’ති.
‘ආවුසො’ති, ඛො තෙ භික්ඛූ ආයස්මතො සාරිපුත්තස්ස පච්චස්සොසුං.
ආයස්මා සාරිපුත්තො එතදවොච –
“තථාගතෙන ආවුසො, අරහතා සම්මාසම්බුද්ධෙන බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මිං,
යදිදං –
චතුන්නං අරියසච්චානං ආචික්ඛනා දෙසනා පඤ්ඤාපනා පට්ඨපනා විවරණා විභජනා උත්තානීකම්මං.

කතමෙසං චතුන්නං?
දුක්ඛස්ස අරියසච්චස්ස ආචික්ඛනා දෙසනා පඤ්ඤාපනා පට්ඨපනා විවරණා විභජනා උත්තානීකම්මං,
දුක්ඛ සමුදයස්ස අරියසච්චස්ස ආචික්ඛනා දෙසනා පඤ්ඤාපනා පට්ඨපනා විවරණා විභජනා උත්තානීකම්මං,
දුක්ඛ නිරොධස්ස අරියසච්චස්ස ආචික්ඛනා දෙසනා පඤ්ඤාපනා පට්ඨපනා විවරණා විභජනා උත්තානීකම්මං,
දුක්ඛ නිරොධ ගාමිනියා පටිපදාය අරියසච්චස්ස ආචික්ඛනා දෙසනා පඤ්ඤාපනා පට්ඨපනා විවරණා විභජනා උත්තානීකම්මං.

“කතමඤ්චාවුසො දුක්ඛං අරියසච්චං?
ජාතිපි දුක්ඛා, ජරාපි දුක්ඛා, මරණම්පි දුක්ඛං, සොක පරිදෙව දුක්ඛදොමනස්සුපායාසාපි දුක්ඛා, යම්පිච්ඡං න ලභති තම්පි දුක්ඛං. සංඛිත්තෙන පඤ්චුපාදානක්ඛන්ධා දුක්ඛා”.

“කතමා චාවුසො ජාති?
යා තෙසං තෙසං සත්තානං තම්හි තම්හි සත්තනිකායෙ ජාති, සඤ්ජාති, ඔක්කන්ති, අභිනිබ්බත්ති, ඛන්ධානං පාතුභාවො, ආයතනානං පටිලාභො.
අයං වුච්චතාවුසො, ජාති”.

“කතමා චාවුසො ජරා?
යා තෙසං තෙසං සත්තානං තම්හි තම්හි සත්ත නිකායෙ ජරා ජීරණතා, ඛණ්ඩිච්චං, පාලිච්චං, වලිත්තචතා, ආයුනො සංහානි, ඉන්ද්‍රියානං පරිපාකො.
අයං වුච්චතාවුසො, ජරා”.

“කතමඤ්චාවුසො මරණං?
යා තෙසං තෙසං සත්තානං තම්හා තම්හා සත්තනිකායා චුති චවනතා භෙදො, අන්තරධානං, මච්චු මරණං, කාලංකිරියා, ඛන්ධානං භෙදො, කළේබරස්ස නික්ඛෙපො, ජීවිතින්ද්‍රියස්සුපච්ඡෙදො.
ඉදං වුච්චතාවුසො, මරණං”.

“කතමො චාවුසො සොකො?
යො ඛො ආවුසො, අඤ්ඤතරඤ්ඤතරෙන බ්‍යසනෙන සමන්නාගතස්ස, අඤ්ඤතරඤ්ඤතරෙන දුක්ඛධම්මෙන, ඵුට්ඨස්ස සොකො සොචනා, සොචිතත්තං අන්තො සොකො, අන්තොපරිසොකො.
අයං වුච්චතාවුසො, සොකො”.

“කතමො චාවුසො පරිදෙවො?
යො ඛො ආවුසො, අඤ්ඤතරඤ්ඤතරෙන බ්‍යසනෙන සමන්නාගතස්ස, අඤ්ඤතරඤ්ඤතරෙන දුක්ඛධම්මෙන, ඵුට්ඨස්ස ආදෙවො පරිදෙවො, ආදෙවනා පරිදෙවනා, ආදෙවිතත්තං පරිදෙවිතත්තං.
අයං වුච්චතාවුසො පරිදෙවො”.

“කතමඤ්චාවුසො දුක්ඛං?
යං ඛො ආවුසො, කායිකං දුක්ඛං, කායිකං අසාතං, කායසම්ඵස්සජං දුක්ඛං, අසාතං, වෙදයිතං.
ඉදං වුච්චතාවුසො, දුක්ඛං”.

“කතමඤ්චාවුසො දොමනස්සං?
යං ඛො ආවුසො, චෙතසිකං දුක්ඛං, චෙතසිකං අසාතං, මනොසම්ඵස්සජං දුක්ඛං, අසාතං, වෙදයිතං.
ඉදං වුච්චතාවුසො, දොමනස්සං”.

“කතමො චාවුසො උපායාසො?
යො ඛො ආවුසො, අඤ්ඤතරඤ්ඤතරෙන බ්‍යසනෙන සමන්නාගතස්ස, අඤ්ඤතරඤ්ඤතරෙන දුක්ඛධම්මෙන,
ඵුට්ඨස්ස ආයාසො, උපායාසො, ආයාසිතත්තං උපායාසිතත්තං.
අයං වුච්චතාවුසො, උපායාසො”.

“කතමඤ්චාවුසො යම්පිච්ඡං න ලභති තම්පි දුක්ඛං?
ජාතිධම්මානං ආවුසො, සත්තානං එවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජති-
‘අහො වත මයං න ජාතිධම්මා අස්සාම, න ච වත නො ජාති ආගච්ඡෙය්‍යා’ති. න ඛො පනෙතං ඉච්ඡාය පත්තබ්බං.
ඉදම්පි යම්පිච්ඡං න ලභති තම්පි දුක්ඛං.

ජරාධම්මානං ආවුසො, සත්තානං එවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජති-
‘අහො වත මයං න ජරාධම්මා අස්සාම, න ච වත නො ජරා ආගච්ඡෙය්‍යා’ති. න ඛො පනෙතං ඉච්ඡාය පත්තබ්බං.
ඉදම්පි යම්පිච්ඡං න ලභති තම්පි දුක්ඛං.

බ්‍යාධි ධම්මානං ආවුසො, සත්තානං එවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජති-
‘අහො වත මයං න බ්‍යාධි ධම්මා අස්සාම, න ච වත නො බ්‍යාධි ආගච්ඡෙය්‍යා’ති. න ඛො පනෙතං ඉච්ඡාය පත්තබ්බං.
ඉදම්පි යම්පිච්ඡං න ලභති තම්පි දුක්ඛං.

මරණධම්මානං ආවුසො, සත්තානං එවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජති-
‘අහො වත මයං න මරණධම්මා අස්සාම, න ච වත නො මරණං ආගච්ඡෙය්‍යා’ති.
න ඛො පනෙතං ඉච්ඡාය පත්තබ්බං.
ඉදම්පි යම්පිච්ඡං න ලභති තම්පි දුක්ඛං.

සොක පරිදෙව දුක්ඛ දොමනස්සුපායාස ධම්මානං ආවුසො, සත්තානං එවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජති-
‘අහො වත මයං න සොකපරිදෙවදුක්ඛදොමනස්සුපායාස ධම්මා අස්සාම, න ච වත නො සොකපරිදෙවදුක්ඛදොමනස්සුපායාසා ආගච්ඡෙය්‍යු’න්ති .
න ඛො පනෙතං ඉච්ඡාය පත්තබ්බං.
ඉදම්පි යම්පිච්ඡං න ලභති තම්පි දුක්ඛං.

කතමො චාවුසො, සංඛිත්තෙන පඤ්චුපාදානක්ඛන්ධා දුක්ඛා? සෙය්‍යථිදං –
රූපුපාදානක්ඛන්ධො, වෙදනුපාදානක්ඛන්ධො, සඤ්ඤුපාදානක්ඛන්ධො, සඞ්ඛාරුපාදානක්ඛන්ධො, විඤ්ඤාණුපාදානක්ඛන්ධො.
ඉමෙ වුච්චන්තාවුසො, සංඛිත්තෙන පඤ්චුපාදානක්ඛන්ධා දුක්ඛා.

ඉදං වුච්චතාවුසො – දුක්ඛො අරියසච්චං”.

“කතමඤ්චාවුසො දුක්ඛසමුදයො අරියසච්චං?
යායං තණ්හා පොනොභවිකා නන්දිරාගසහගතා තත්‍රතත්‍රාභිනන්දිනී.
සෙය්‍යථිදං? –
කාමතණ්හා, භවතණ්හා, විභවතණ්හා,

ඉදං වුච්චතාවුසො දුක්ඛසමුදයො අරියසච්චං”.

“කතමඤ්චාවුසො, දුක්ඛනිරොධො අරියසච්චං?
යො තස්සායෙව තණ්හාය අසෙසවිරාගනිරොධො චාගො පටිනිස්සග්ගො මුත්ති අනාලයො.

ඉදං වුච්චතාවුසො දුක්ඛනිරොධො අරියසච්චං”.

“කතමඤ්චාවුසො, දුක්ඛනිරොධගාමිනී පටිපදා අරියසච්චං? අයමෙව අරියො අට්ඨඞ්ගිකො මග්ගො.
සෙය්‍යථිදං?
සම්මා දිට්ඨි, සම්මා සඞ්කප්පො, සම්මා වාචා, සම්මා කම්මන්තො, සම්මා ආජීවො, සම්මා වායාමො, සම්මා සති, සම්මා සමාධි”.

“කතමාචාවුසො සම්මා දිට්ඨි?
යං ඛො ආවුසො දුක්ඛෙ ඤාණං, දුක්ඛසමුදයෙ ඤාණං, දුක්ඛනිරොධෙ ඤාණං, දුක්ඛනිරොධගාමිනියා පටිපදාය ඤාණං.
අයං වුච්චතාවුසො සම්මා දිට්ඨි”.

“කතමො චාවුසො සම්මා සඞ්කප්පො?
නෙක්ඛම්ම සඞ්කප්පො, අබ්‍යාපාද සඞ්කප්පො,
අවිහිංසා සඞ්කප්පො.
අයං වුච්චතාවුසො සම්මා සඞ්කප්පො”.

“කතමා චාවුසො, සම්මා වාචා?
මුසාවාදා වෙරමණී, පිසුණාය වාචා වෙරමණී,
ඵරුසාය වාචා වෙරමණී, සම්ඵප්පලාපා වෙරමණී.
අයං වුච්චතාවුසො සම්මාවාචා”.

“කතමො චාවුසො සම්මා කම්මන්තො?
පාණාතිපාතා වෙරමණී, අදින්නාදානා වෙරමණී,
කාමෙසුමිච්ඡාචාරා වෙරමණී.
අයං වුච්චතාවුසො සම්මා කම්මන්තො”.

“කතමො චාවුසො සම්මා ආජීවො?
ඉධාවුසො අරියසාවකො මිච්ඡා ආජීවං පහාය,
සම්මා ආජීවෙන ජීවිකං කප්පෙති.
අයං වුච්චතාවුසො සම්මා ආජීවො”.

“කතමො චාවුසො සම්මා වායාමො?
ඉධාවුසො භික්ඛු,
අනුප්පන්නානං පාපකානං අකුසලානං ධම්මානං අනුප්පාදාය ඡන්දං ජනෙති වායමති විරියං ආරභති චිත්තං පග්ගණ්හාති පදහති,
උප්පන්නානං පාපකානං අකුසලානං ධම්මානං පහානාය ඡන්දං ජනෙති වායමති වීරියං ආරභති චිත්තං පග්ගණ්හාති පදහති,
අනුප්පන්නානං කුසලානං ධම්මානං උප්පාදාය ඡන්දං ජනෙති වායමති වීරියං ආරභති චිත්තං පග්ගණ්හාති පදහති,
උප්පන්නානං කුසලානං ධම්මානං ඨිතියා අසම්මොසාය භිය්‍යොභාවාය වෙපුල්ලාය භාවනාය පාරිපූරියා ඡන්දං ජනෙති වායමති වීරියං ආරභති චිත්තං පග්ගණ්හාති පදහති.
අයං වුච්චතාවුසො සම්මාවායාමො”.

“කතමා චාවුසො සම්මා සති?
ඉධාවුසො භික්ඛු,
කායෙ කායානුපස්සී විහරති ආතාපී සම්පජානො සතිමා විනෙය්‍ය ලොකෙ අභිජ්ඣාදොමනස්සං,
වෙදනාසු වෙදනානුපස්සී විහරති ආතාපී සම්පජානො සතිමා විනෙය්‍ය ලොකෙ අභිජ්ඣාදොමනස්සං,
චිත්තෙ චිත්තානුපස්සී විහරති ආතාපී සම්පජානො සතිමා විනෙය්‍ය ලොකෙ අභිජ්ඣාදොමනස්සං,
ධම්මෙසු ධම්මානුපස්සී විහරති ආතාපී සම්පජානො සතිමා විනෙය්‍ය ලොකෙ අභිජ්ඣාදොමනස්සං,
අයං වුච්චතාවුසො සම්මාසති”.

“කතමො චාවුසො සම්මාසමාධි?
ඉධාවුසො භික්ඛු,
විවිච්චෙව කාමෙහි විවිච්ච අකුසලෙහි ධම්මෙහි සවිතක්කං සවිචාරං විවෙකජං පීතිසුඛං පඨමජ්ඣානං උපසම්පජ්ජ විහරති,
විතක්කවිචාරානං වූපසමා අජ්ඣත්තං සම්පසාදනං චෙතසො එකොදිභාවං අවිතක්කං අවිචාරං සමාධිජං පීතිසුඛං දුතියජ්ඣානං උපසම්පජ්ජ විහරති,
පීතියා ච විරාගා උපෙක්ඛකො ච විහරති සතොචසම්පජානො සුඛංච කායෙන පටිසංවෙදෙති යංතං අරියා ආචික්ඛන්ති උපෙක්ඛඛො සතිමා සුඛ විහාරිති තතියජ්ඣානං උපසම්පජ්ජ විහරති,
සුඛස්සච පහානා දුක්ඛස්සච පහානා පුබ්බෙව සොමනස්ස දොමනස්සානං අත්ථංගමා අදුක්ඛං අසුඛං උපෙක්ඛා සති පාරිසුද්ධිං චතුත්ථජ්ඣානං උපසම්පජ්ජ විහරති,
අයං වුච්චතාවුසො සම්මාසමාධි”.

ඉදං වුච්චතාවුසො, දුක්ඛනිරොධගාමිනී පටිපදා අරියසච්චං”.

“තථාගතෙන ආවුසො, අරහතා සම්මාසම්බුද්ධෙන බාරාණසියං ඉසිපතනෙ මිගදායෙ අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං අප්පටිවත්තියං සමණෙන වා බ්‍රාහ්මණෙන වා දෙවෙන වා
මාරෙන වා බ්‍රහ්මුනා වා කෙනචි වා ලොකස්මිං,
යදිදං –
ඉමෙසං චතුන්නං අරියසච්චානං ආචික්ඛනා දෙසනා පඤ්ඤාපනා පට්ඨපනා විවරණා විභජනා උත්තානීකම්ම”න්ති.

ඉදමවොච ආයස්මා සාරිපුත්තො, අත්තමනා තෙ භික්ඛූ ආයස්මතො සාරිපුත්තස්ස භාසිතං අභිනන්දුන්ති.